रहस्य सप्तसुरांच..... (भाग 2)

               विचार करता करता अजून २ दिवस निघून गेले. अभिषेकची सुट्टीसुद्धा संपत आली होती. महेश तिथेच थांबला होता,अभिषेकच्या गावाला." अजून काही माहिती मिळाली का तुला महेश ? " अभिषेकने महेशला विचारलं... "तशी काही महत्त्वाची माहिती नाही मिळाली,पण मला वाटते कि या guest list मधेच काहीतरी मिळू शकते. "," ते कसं काय ? " ," हे बघ... सागर यांच्या लिस्ट मध्ये इतर पाचही जणांची नावं होती. शिवाय इतर लिस्टमध्ये सुद्धा बाकीच्याची नावं होती."," मग यावरून काय कळलं तुला ? " ," मला वाटते.. या लिस्ट मधेच आपल्याला पुढची दोन नावं मिळू शकतील... कदाचित." ," अगदी बरोबर."असं म्हणत अभीने लगेचच लिस्ट पाहायला सुरुवात केली. सगळ्या लिस्ट मध्ये एकूण १५ जण common होती, त्यातील ५ जणाची हत्या झाली होती.... उरलेल्या १० व्यक्ती पैकी ३ नावं " ध " अक्षरावरून सुरु होत होती..... " अरे, तिघे जण आहेत. मग यातील नक्की कोण असेल ? " तीन व्यक्ती मधले,दोन वकील तर एक अभिनेता… " आपण त्यांना सांगूया का ? " अभिने महेशला विचारले. ... " अरे पण कस सांगणार त्यांना आपण... उगाच सगळीकडे घबराट पसरेल.. "," मग काय करायचं आपण ... त्यांना असंच मारायला द्यायचं का.. " अभी बोलला... " थांब जरा... मला विचार करू दे... उगाच घाई करू नकोस,मला विचार करू दे." मग महेशनी अजून search करून त्या तिघांच्या birth-date काढल्या.... " काय विलक्षण योगायोग आहे... " महेश बोलला," कोणता रे"," या  तिघांच्या birth-date एकच आहेत.... मग तू कोणाला वाचवणार आता... " महेश विचारात पडला. कोणाला सांगणार सावध राहा म्हणून... Date सुद्धा जवळ आलेली... " चल, आपल्याला निघायला हवं आता.. " असं म्हणत अभिषेक,त्याच्या कुटुंबासहित शहरात येऊन पोहोचला,सोबत महेशही होता. 

             त्यादिवशी त्याला करमतच नव्हतं. रात्रीही तो तळमळतच होता. किती वाजता झोप लागली माहित नाही, परंतु त्याला जाग आली ती फोनच्या रिंगमुळे... त्याला माहित होतं कि call कसला असणार.... आणि तोच call होता... " हेलो अभी... ".... पण या वेळेस महेशचा call होता... " हा महेश... बोल.. "," आपला अंदाज चुकला रे.. ","कसा काय ? " ," तुला इतिहास संशोधक " धनंजय " माहित आहेत ना... ","हो.. ","त्यांचा खून झाला आहे... " त्या बातमीने अभीची झोपच उडाली... " तू पोहोच तिथे, मी येतो लगेचच... " ,अभीने फोन कट्ट केला आणि तसाच झटपट तयारी करून घटनास्थळी पोहोचला... महेश आणि इतर पोलिस आधीच पोहोचले होते.... मिडिया होती. महेशने अगोदरच तपास केलेला होता. पुन्हा चहाचा कप... Letter. तेच ते. Dead Body , महेशच्या Lab मध्ये पाठवली गेली. " धनंजय " एकटेच राहायचे म्हणून त्याचं घर पोलिसांनी तपासणी साठी बंद करून ठेवलं. महेश आणि अभी , महेशच्या Lab मध्ये आले..... " रिपोर्ट तेच असणार , तरीही मी चेकिंग करतो. " महेश म्हणाला.... " अरे पण याचं नाव कुठे होतं लिस्टमध्ये.. " अभी , महेशला म्हणाला... तसा महेश त्याला त्याच्या केबिन मध्ये घेऊन गेला. " त्याचं नावं होतं.. "," अरे,.... आपण किती वेळा चेक केली लिस्ट, याचं नाव तुला तरी दिसलं का ? " अभी बोलला. " आपण फक्त तिथे आलेल्या लोकांची लिस्ट बघितली. पार्टीला न आलेल्या व्यक्तींची लिस्ट मी नंतर चेक केली आणि त्यामध्ये यांचं नाव होतं.","कसं शक्य आहे... " असं म्हणत अभीने पुन्हा सगळ्या लिस्ट बघायला सुरुवात केली. त्याचं नाव होतं खंर... सगळ्या लिस्ट मध्ये.... " मला एक गोष्ट खटकते आहे... " महेश अभीला बोलला," धनंजय याचं नाव सगळ्या लिस्ट मध्ये आहे, तरी ते एकाही पार्टीला गेले नाहीत... अस का.. ? " ," कदाचित.... त्यांना काहीतरी माहित असेल ? " , " असेलही... पण यावरून अस म्हणू शकत नाही ना... कारण इतर बरीच लोक होती जी पार्टीला हजर राहू शकली नव्हती. " महेश बोलला तसे दोघेही शांत झाले..... " चल, उद्या भेटू... आणि येताना रिपोर्ट घेऊन ये... " असं म्हणत अभी त्याच्या पोलिस स्टेशनकडे निघाला.    

             दुसरा दिवस, रिपोर्ट्स तेच होते, त्यात अभिषेकला interest नव्हता... अजून एक व्यक्तीची हत्या झाली होती.... राहिलं फक्त एक अक्षर .. " नी "... त्याचा काहीच पत्ता लागत नव्हता.. अभिषेकने सगळ्या लिस्ट पुन्हा पुन्हा चेक केल्या... त्यात " नी " अक्षरावरून कोणतेच नावं सुरु होतं नव्हते. गूढ अजूनच वाढत जात होतं.. ,"लिस्टमधील व्यक्तींचे खून होत आहेत, तर लिस्ट मध्ये तर कोणीच नाही ज्याचं नाव " नी " वरून सुरु होते... " अभीने महेशला प्रश्न केला.…" मलाही तोच प्रश्न पडला आहे कि शेवटची व्यक्ती कोण असेल.. ?" कोणाचंच डोक चालत नव्हतं... " मला वाटते , या सगळ्यांमध्ये काहीतरी गोष्ट असेल म्हणून तो निवडक लोकांनाच मारत आहे... ","मग याचं उत्तर कसं सापडणार? " ," आता एकच पर्याय उरला आहे.... सगळ्यांच्या घरांची तपासणी करायला हवी.. त्यातूनच काही मिळालं तर... " महेशलाही तो पर्याय पटला...... लागलीच अभिषेकने त्यांच्या घरांची तपासणी करण्याची permission घेतली ... अभीने आपली संपूर्ण team कामाला लावली... " जर तुम्हाला काही महत्वाचं वाटलं , तर लगेचच तो पुरावा म्हणून गोळा करा.... कागदपत्र... Letters... फोटो... काहीही…पण मला ते सगळ तीन दिवसात पाहिजे आहे.... " अभीने त्याच्या team ला स्पष्ठच सांगितलं.. स्वतः अभिषेक धनंजय यांच्या घरी तपास करत होता... तपासात तीन दिवस गेले.... जे काही मिळालं ते सर्व गोळा करण्यात आलं.. आणि अभिषेकच्या office मध्ये ठेवण्यात आलं...... महेश सुद्धा अभीच्या ऑफिसमध्ये येऊन पोहोचला... दोघेही थोडयाच वेळात तपासात गढून गेले.. त्याचवेळेस अभीचा फोन वाजला," हेलो सर.... " ," बोला सावंत काय आहे… ?"," सर लेखिका सुप्रिया तुम्हाला भेटायला आलेल्या आहेत... पाठवू का केबिनमध्ये ? " ," हो... पाठवून दे आत त्यांना... " ," कोण ? " ," अरे... त्या लेखिका माहित आहेत ना... सुप्रिया... त्या येत आहेत.. " ," कशाला... तू बोलावलस का.. "," नाही रे.... बघूया.... काय बोलतात ते... " थोडयाच वेळात लेखिका सुप्रिया आणि त्यांचा सेक्रेटरी दोघेही अभिषेकच्या केबिनमध्ये दाखल झाले. प्रसिध्द लेखिका होत्या त्या... शिवाय पोलिसांमध्ये तर जास्तच दरारा होता त्यांचा... कारण त्यांचे अनेक लेख पोलिसांविरुद्धच प्रसिद्ध झाले होते, परखड लेख अगदी. त्यामुळे सर्व पोलिस डिपार्टमेंट त्यांना जरा घाबरूनच असायचं. म्हणून अभिला तसं tension च आलं. "Inspector अभिषेक,……. तुम्हीच तपास करत आहात ना... या सर्व खुनांचा.. "," हो... मी आणि डॉक्टर महेश, आम्ही दोघे... "," OK, मी काही सांगण्यासाठी आलेली आहे इकडे. " , तसं अभी आणि महेश एकमेकांकडे पाहू लागले. "मी या सर्वांना चांगली ओळखायची.... चांगली मैत्री होती आमची सर्वांची, खूप वर्षापासूनची.... या सर्वांचं असं होईल अस मला वाटलं नव्हतं.... जाऊ दे... तुम्हाला काहीही माहिती हवी असेल तर मी तुम्हाला मदत करण्यास तयार आहे..... माझ्या मित्रांच्या खुन्याला शिक्षा व्हायलाच हवी."," हो हो , तुमची मदत खूप उपयोगी पडेल आम्हाला. " , " OK…. आज मी पुण्याला चालली आहे.... तर मी आज काही तुम्हाला सांगू शकत नाही." , " हो चालेल... मग तुम्ही पुण्यावरून आलात कि तुम्हाला भेटायला येतो आम्ही. ... " ,"मी आता कायमची पुण्याला चालली आहे.. त्यामुळे तुम्ही आता तिथेच या... सेक्रेटरी तुम्हाला पत्ता देईल. " असं म्हणत त्या खुर्चीतून उठल्या आणि त्यांच्या गाडीत जाऊन बसल्या. " हाय... माझं नाव नीरज... तुम्हाला जर madam ला contact करायचा असेल तर मला call करा... हे माझं कार्ड.. " ,"आणि त्यांचा पुण्याचा पत्ता …?"," हं....हो, अजून कार्ड नाही छापली आहेत, तेव्हा मी तुम्हाला पेपरवर लिहून देतो... पेन दया जरा तुमचा... " तसा महेश पेन शोधू लागला... नव्हताच पेन तिथे.. " थांबा.... " असं म्हणत त्याने bag मधून वही व पेन काढला आणि त्यावर त्याने पत्ता लिहुन दिला. " हा पेन madam चा आहे, त्यांना राग येतो त्याला कोणी हात लावला तर म्हणून मी आधी बाहेर नाही काढला." असा नीरज बोलत होता इतक्यात बाहेरून गाडीच्या होर्नचा आवाज आला, आणि नीरज पळतच गेला... " अरे... तो नीरज पेन आणि वही इकडेच विसरून गेला. " महेश म्हणाला... " आता काही खरं नाही त्याचं... madam ची वही आणि पेन इकडेच विसरला लेकाचा.. " तसे दोघे हसायला लागले.. खूप दिवसांनी हसत होते दोघे मिळून. ... " चल... आता खूप रात्र झाली आहे, घरी जाऊया." महेश बोलला," हो.. हो…चल.. " असं म्हणत त्याने टेबलावरचे सगळे कागदपत्र, फोटो .. त्याच्या bag मध्ये टाकले. " अरे, त्या madam ची वही आणि पेनाच काय करायच.. " अभीने विचारलं... " जा घेऊन घरी... तुझ्या भावाला उपयोगी पडेल ते.... कदाचित तोही लेखक होईल.. "हसतच महेश बोलला, तसं अभीने सगळं घरी आणलं.. " Wow... दादा... सुप्रिया madam चा पेन.... " अभिचा लहान भाऊ... त्यांचा खूप मोठा fan होता... "आता हे पेन मीच ठेवणार.. आणि वापरणारही... ","हो... तूच वापर.... मला नको आहे तो पेन.. तुलाच ठेव... " आणि त्याने ती वही आणि पेन स्वतःकडे ठेवून घेतलं…  

              दुसऱ्या दिवशी, नव्याने तपासाला सुरुवात झाली. बाकीच्या घरातून तसं काही महत्त्वाचं मिळालं नाही. पण धनंजय यांच्या घरी एक जुना फोटो सापडला, तसा महेश चमकला. लगेचच त्याने अभिला तो फोटो दाखवला. अभी सुद्धा आचर्यचकित झाला. तो फोटो म्हणजे आतापर्यंत खून झालेल्या व्यक्तीचा एक ग्रुप फोटो होता, जुना... " अरे... त्या madam बरोबर बोलत होत्या.. ग्रुप फोटो आहे म्हणजे सगळे मित्र असतील ना.. "," हो .. मग या फोटोमध्ये  ती शेवटची व्यक्तीही असू शकते ना.. " परंतु फोटो खूप जुना होता... काही ठिकाणी खराब झालेला होता... फोटोमध्ये एकूण ८ व्यक्ती होते.. हत्या झालेले ६ जण फोटोमध्ये स्पष्ठ दिसत होते.. एक व्यक्ती अनोळखी होती तर कोपऱ्यात उभ्या असलेल्या व्यक्तीची इमेजच खराब झालेली असल्याने ती स्त्री आहे कि पुरुष तेच समजत नव्हत. " काय कळते का तुला ? " ," नाही रे.. " मग दोघेही विचारात गढून गेले." मला वाटते ना... यांचा सगळ्यांचा एकमेकांशी अजून काहीतरी संबंध असणार म्हणून तो खुनी यांनाच मारत आहे. " महेश बोलला. " मग आता एकच करायला पाहिजे. या सगळ्यांची जुनी माहिती गोळा करायला हवी. " पुन्हा एकदा सगळी कागदपत्र नव्याने पाहायला सुरुवात केली दोघांनी.… त्यात महेशला काहीतरी सापडलं.. " हे बघ अभी.. सागर, महेंद्र , गजेंद्र , रेशमा... या  चोघांच्या घरात काही सरकारी कार्यालायातली कागदपत्र सापडली मला. याचा अर्थ हे ४ जण सरकारी नोकरीत होते कदाचित... " ," पण आता तर ते वेगळ्या profession मध्ये होते, मग सरकारी नोकरी.... ? " ," हि कागदपत्र जुनी आहेत. त्यामुळे आपल्याला यांची माहिती मिळू शकते सरकारी कार्यालयात..... तरच कळेल कि ते तिथे जॉबला होते कि नाही ते.. "असं म्हणत ते दोघेही पोहोचले सरकारी कचेरीत. 

             लगेचच त्यांना माहिती मिळाली ... " हे बघ... आतापासून १२ वर्षापूर्वीची गोष्ट आहे ही.. "अभीने महेशला बोलावून सांगितले…"हे सगळे सरकारी नोकरीतच होते." ," हो रे.. पण तेव्हा काहीतरी घडलं होते त्यामुळे या सगळ्यांनी अचानक राजीनामा दिला होता. " अभिने माहिती पुरवली. अभीने अधिक माहिती गोळा केल्यावर कळलं कि १-२ महिन्यातच सगळयांनी राजीनामे दिले होते. " नक्कीच काहीतरी झालं असणार, नाहीतर सरकारी नोकरी कोणी सोडत नाही सहसा. " अभी म्हणाला.. " आणि हे बघ.... अभी, तुमचे परेश सर... त्यांचाही contact होता यांच्याशी.. म्हणजे तुझ्या Department मधून काहीतरी माहिती मिळू शकते आपल्याला. " महेश म्हणाला ," आणि जर ती सरकारी कामातली गोष्ट असेल तर नक्कीच पेपर्समध्ये सुद्धा आली असेल ना... " अभिने विचार व्यक्त केला... " हो रे... बरोबर... "," मग असं करूया.. तू जुने newspapers... ११- १२ वर्षापूर्वीचे, ते घेऊन ये आणि मी माझ्या ऑफिसच्या जुन्या रेकॉर्ड मध्ये काही मिळते का ते बघतो.. " अस म्हणत अभी आपल्या ऑफिसमध्ये पळाला तर महेश वृतपत्र कार्यालयात.... बरोबर २ तासांनी महेश , अभीच्या ऑफिसमध्ये पोहोचला... तर अभी ऑफिसमध्ये येरझाऱ्या घालत होता.. " काय रे... असा काय फेऱ्या मारतो आहेस... " महेशने आल्या आल्याच विचारलं. " अरे जुन्या रेकोर्डची रूम सिल केलेली आहे.... मी तिकडे जाऊ शकत नाही…. मला permission घ्यावी लागेल सरांची... "," अरे , मग माग ना permission ." ," सर .... परदेशी गेलेले आहेत... कामानिमित्त.. आणि त्यांना call ही करू शकत नाही मी" , " call करायला काय आहे त्यांना.. "," त्यांनी जाताना तसं सांगून ठेवलं आहे कि इंडिया मधून कोणीही call करायचा नाही त्यांना, ते का अस म्हणाले ते माहित नाही...  आणि ते ४ दिवसांनी येणार आहेत,तेव्हाच मी जाऊ शकतो तिथे.. " अभी बोलला. ... "चल जाऊ दे , ४ दिवसांनी बघू... हे बघ, मी १२ वर्षापूर्वीचे पेपर्स आणले आहेत. " महेश म्हणाला आणि अभी ते पेपर्स पाहू लागला ."१२  वर्षापूर्वी एक घटना घडली होती. ती म्हणजे पैश्याची अफरातफर. रक्कमही मोठी होती, १० कोटी " ," १० कोटी ... तेही १२ वर्षापूवी म्हणजे केवढी मोठी रक्कम... आणि यात ६ जण अडकले होते असं यात लिहील आहे." पुढे अजून माहिती होती." ह्या पेपरमध्ये अधिक माहिती आहे बघ... नंतर मात्र एक कोणीतरी वेगळाच आरोपी पुढे आला,त्यालाही पकडलं होता पोलिसांनी. पण नंतर त्याने आत्महत्या केली अस लिहील आहे. त्या आरोपीच्या कुटुंबाने नंतर केसही केलेली होती खुनाची या ७ लोकांवर , केसच काय निकाल लागला ते नाही लिहील आहे या पेपरमध्ये." महेश सांगत होता. " नाव आहेत का त्यांची, त्या सात जणांची" ," हो... सागर, रेशमा,गजेंद्र , महेंद्र ,परेश,धनंजय आणि नीलम .. " ,"म्हणजे शेवटची व्यक्ती स्त्री आहे , नीलम नावाची. ... आणि नंतर कोणावर आरोप झाला होता ... ? " ," हं... हा... त्याचं नावं होत... सागर देशमुख..... " ," सागर देशमुख.... OK अजून काही आहे का माहिती.. "," नाही, मला वाटते तुमच्याच रेकोर्ड मध्ये असेल माहिती सगळी." 

               ती रूम बंद होती. त्यामुळे अभीला त्यांची येण्याची वाट पाहावीच लागणार होती…. अजून काही माहिती मिळते का ते पाहण्यासाठी पुन्हा त्याने सगळ्या फाईल open केल्या. पहिला खून जुलै महिन्यात झाला होता. आणि शेवटचा खून मार्च महिन्यात झाला होता... " याचाच अर्थ असा होतो कि नीलम यांचाही खून येत्या चार महिन्यात होऊ शकतो." अभीने अंदाज लावला." तो कसा काय? " महेश बोलला," त्याला जर या सर्वांचे खून करायचे असते तर त्याने इतकी घाई केली नसती, म्हणजेच त्याला सगळ्यांना एका वर्षातच मारायचे आहे... पहिला खून जुलै महिन्यात झाला... म्हणजेच येत्या जूनपर्यंत त्याला " नीलम" यांना माराव लागेल... पण त्यांचा वाढदिवस कधी असतो ते कळलं तर बर होईल आपल्याला.... " ," अभी... त्या कोण आहेत हे सुद्धा माहित नाही, त्या कशा दिसतात हे माहित नाही. मग तू कसा वाचवणार त्यांना ? " , " मला वाटते , आपण वृत्तपत्र संपादकांना याबद्दल विचारायला हवं, त्यांना १२ वर्षापूर्वीची माहिती असेलच ना.. " तसे ते दोघेही एका वृत्तपत्र कार्यालयात पोहोचले आणि त्याच्या संपादकाला भेटले." हो... तशी एक केस झाली होती, १२ वर्षापूर्वी… "," नक्की काय झालं होत सांगाल आम्हाला.. " ,"साधारण १२ वर्षापूर्वी , सुमारे १० कोटींची चोरी झाली होती, सरकारी तिजोरीतून... आणि सगळ्यांचा संशय होता तो,त्या ६ जणांवर .... Inspector परेश हि केस बघत होते तेव्हा... " ," तेच सहा जण का... त्यांच्यावरच का संशय होता... " अभिने पुढचा प्रश्न केला. " हे ६ हि जण तेव्हाच खूप फ़ेमस होते... खूप चांगली चांगली कामे त्यांनी केली होती, लोकांसाठी.. जनतेसाठी... एवढी चांगली टीम होती त्यांची.. आणि त्या टीम चे बॉस होते सागर देशमुख... शिवाय Inspector परेश सुद्धा त्या टीमला खूप मदत करायचे, सपोर्ट करायचे... एकदा तर या सात जणांनी खूप मोठा सरकारी घोटाळा उघड केलेला… त्यामुळे ते जास्तच फ़ेमस झाले. या सात जणांची नावे जर ओळीनी लावली तर संगीतातले सात सूर तयार होतात म्हणून त्यांच्या  बॉसने त्यांना " सप्तसूर " असं नाव दिलं होतं.... पण त्या दिवशी काय झालं कोणास ठाऊक … त्यांचे बॉस , सागर देशमुख त्यांनी त्या सहा जणांवर आरोप करून त्यांची तक्रार नोंदवली पोलिस स्टेशनमध्ये…… तशी तक्रार लिहिलीही होती… परंतू पुराव्या अभावी त्यांना सगळ्यांना सोडण्यात आलं.... पण मग तिसऱ्याच दिवशी सागर देशमुख यांना दोषी ठरवलं गेलं, १० कोटींच्या चोरीसाठी.".," खरंच त्यांनी चोरी केलेली का ? ", "नाही ते शक्यच नव्हत.... त्यांच्या एवढा इमानदार माणूस नव्हता दुसरा... त्यांना त्यांच्याच ऑफिसमध्ये पकडलं होतं... लगेच पुरावेही सादर केले inspector परेशनी, त्यानंतर २ दिवसांनी त्यांनी विष पिऊन आत्महत्या केली असं म्हणतात.... त्यांच्या कुटुंबाने तर हा खून आहे म्हणून केसही केलेली होती सगळ्यांवर.. परंतू पुराव्या अभावी त्यांना सगळ्यांना सोडण्यात आलं...." महेश सगळी माहिती लिहून घेत होता पटापट... " त्यांचा फोटो वगैरे आहे का ? " अभिने विचारलं... " आहे... पण आता नाही आहे... मी तुमच्या ऑफिसमध्ये पाठवून देतो नंतर.. "," ठीक आहे."असं म्हणत अभी आणि महेश ऑफिसमध्ये परत आले. 

            ४ दिवसांनी अभिचे सर आले... तेव्हा त्यांनी लगेचच त्याला permission दिली त्या रूममध्ये जाण्याची… अभी आणि महेश लगेचच कामाला लागले... सगळ्यात पहिलं काय मिळालं ते म्हणजे सागर देशमुख यांचा post mortem रिपोर्ट.. " हे बघ, डॉक्टरने लिहिलं आहे कि त्यांच्या पोटात plaster of paris चे कण मिळाले... अगदी सेम आहे हे... मग त्यांनी आत्महत्या केलीच नसणार... त्यांचा खून झाला होता.. "," चल अजून काही माहिती मिळते का ते पाहू... " परंतू डॉक्टरच्या रिपोर्टशिवाय त्या रूममध्ये कोणतीच फाईल वा कागदपत्र नव्हती. " कस शक्य आहे हे... एवढा मोठा घोटाळा झाला होता.... एका व्यक्तीची हत्या झाली होती... केसही झाली होती आणि एकही कागदपत्र नाही... असं कसं.. " अभी विचार करत होता.. " मला वाटते अभी , तू तुझ्या सरांना विचारलं पाहिजे, त्यांना माहित असणारच.. " तसे अभी आणि महेश दोघेही त्याच्या सरांकडे गेले.. " सर , तुमच्याकडून काही माहिती हवी होती आम्हाला." ," कश्या संदर्भात " ," सर... परेश सरांच्या संदर्भात.. " ," काय माहिती हवी आहे तुम्हाला.. " ," सर १२ वर्षापूवी काय झालं होतं.... परेश सरांनी त्या केसची काय माहिती गोळा केलेली होती, ते विचारायचे होते… " तसे अभिचे सर जरा चलबिचल झाले. महेशच्या नजरेतुन ते सुटलं नाही. तरी तो बोलला... " प्लीज सर... अजून एका व्यक्तीची हत्या होणार आहे, त्याला वाचवायचे असेल तर तुम्हाला बोलावंच लागेल.. "," ठीक आहे... मी सहसा त्या गोष्टी कोणाबरोबर share करत नाही... कारण तेव्हा कायदा यावरचा माझा विश्वास उडाला होता... पण तुम्ही वचन दया कि या गोष्टी बाहेर जाणार नाहीत म्हणून."," हो सर, हि गोष्ट आपल्या तिघांमध्येच राहील" , अभी बोलला. " OK , १२ वर्षापूर्वी जी घटना घडली होती,त्याची माहिती तर तुम्ही मिळवलीच असेल ना... त्यात ६ जणांवर आरोप केला गेला होता, परेश सर ती केस handle करत होते. सर्व तयार होते... साक्षीदार, पुरावे,वकील... सगळी तयारी होती... पण कुणास ठाऊक , अचानक सगळे पुरावे गायब झाले... साक्षीदारांनी साक्ष फिरवली.... आणि त्यात अडकले ते सागर देशमुख…. सर्वाना माहित होतं कि एवढे सच्चे , इमानदार माणूस असं काही करणार नाही... पण नंतर मिळालेले पुरावे त्यांच्या विरुद्ध होते... तरी देखील... सागर सरांकडे एक पुरावा होता कि जो कोर्टात हजर केला तरी ते सहा जण त्यात अडकणार होते... त्या अगोदरच बातमी आली कि त्यांनी विष पिऊन आत्महत्या केली... तसं त्यांनी एक Letter सुद्धा लिहून ठेवलं होतं कि मीच चोरी केली आहे म्हणून मी आत्महत्या करत आहे... अक्षरही त्यांचाच होतं त्यामुळे ती आत्महत्याच आहे हे साफ होते. पण त्यांच्या कुटुंबाने खुनाची केस केली होती.... ३ महिने त्यांची बायको यायची केससाठी.... मात्र नंतर कोणीच हजर राहिलं नाही केसला, त्यामुळे कोर्टाला ती केस बंद करावी लागली. " अभिच्या सरांनी माहिती पुरवली. " मग सर , त्या दोन्ही केसेसची कागदपत्र,पुरावे ... फाईल कुठेच कसे नाहीत?" अभी म्हणाला,"तेच तर... आम्हीही त्यावेळेस खूप ठिकाणी शोधलं, कितीतरी दिवस आम्ही फक्त तेच शोधत होतो, पण नाहीच भेटलं... कोणी म्हणायचं परेश सरांनीच त्या फाईल गायब केल्या. पैसे देऊन साक्षीदारांना फिरवल. कारण त्यांचाही नावं होतं ना केस मध्ये."," मग आता सर त्या फाईल कुठे गायब झाल्या त्या कस कळणार... "," आम्ही तेव्हा सर्व ठिकाणी शोधलं होतं, फक्त परेश सरांच्या घरी आम्हाला permission नव्हती. कदाचित तिथे त्या फाईल असल्या तर मिळतील, माझी permission आहे तुम्हाला." आणि अभी व महेश लगेचच परेश सरांच्या घरी जाण्यास निघाले.

             रात्र झाली होती. महेशनी सगळी माहिती लिहून घेतली होती आणि अभी आता गाडी चालवत होता...... इतक्यात महेशच्या पेनाची शाई संपली. " पेन दे रे जरा… अभी." ," तो घे ना, तिकडे ठेवला आहे तो.. " महेशने बाजूलाच असलेला पेन उचलला आणि लिहू लागला. परंतु जेव्हा जेव्हा लिहायचा प्रयन्त करायचा तेव्हा त्याची रिफील आतंच जायची.. " कोणाचा पेन आणलास रे... खराब आहे वाटते, सारखी आत जाते रिफील.. " अभिने पेन पाहिला.. " अरे हो, त्या लेखिका ... सुप्रिया madam चा पेन आहे तो... त्यांचा सेक्रेटरी विसरला होता ना आपल्याकडे... माझा भाऊ सुद्धा हेच म्हणत होता, कश्या लिहितात देव जाणे एवढे लेख.. " महेशने वैतागून तो पेनच उघडला, काय गडबड आहे ते पाहण्यासाठी आणि तशीच अभिला त्याने गाडी थांबवायला सांगितली. " काय रे काय झालं एवढं... ? " लगेचच महेशने त्याला पेनाची रिफील दाखवली." तू म्हणत होतास ना, सवय कोणतीही असो .... एकदा लागली कि लागली.... आणि हि रिफील सुद्धा तशीच कट केली आहे."," याचा अर्थ ? खून त्या लेखिका करत आहेत ? त्यांचाच पेन आहे ना " ,"काही कळत नाही… पण त्या तर बोलल्या काही मदत लागली तर contact करा ..... मग त्या कश्या खून करू शकतील ? " ," आता काय करायचं ... पुण्याला जायचं का ? " ," ते नंतर..... कारण शेवटची व्यक्ती " नीलम" कोण आहेत ते तरी कळलं पाहिजे .... निदान त्या पेपर्समध्ये त्यांचा फोटो तरी असेल... " तशी अभिने लगेचच गाडी स्टार्ट केली आणि परेश सरांच्या घरी आले दोघेही . 

             दोन रूममध्ये परेश सर आपल्या महत्वाच्या गोष्टी ठेवायचे. तिथे जाण्यास कोणालाच permission नव्हती,म्हणून अगोदर जेव्हा अभिने तपास केला होता तेव्हा तो त्या रूम मध्ये जाऊ शकला नव्हता. आणि आता त्याने permission आणली होती. " महेश.... तू त्या रूममध्ये शोध … मी इकडे शोधतो.. "," ठीक आहे.. चल लवकर.. " आणि दोघांनीही शोधाशोध सुरु केली. अर्धा तास झाला असेल. " महेश , चल लवकर..... " अस अभी ओरडतच बाहेर आला. महेशला कळेना काय झालं ते," काय झालं ? " , " चल , वेळ नाही आहे आपल्याकडे... बसं गाडीत पटकन… सगळं सांगतो... " दोघेही गाडीत बसले. " पुण्याला जायचं आहे आपल्याला आता... तू तयार आहेस ना आणि त्या madam चा पत्ता आहे ना.. " अभीने महेशला विचारलं," हो रे ... पण काय झालं ते तर सांग... "," सांगतो..... आता किती वाजले आहेत?"," आता , रात्रीचे १२ वाजले आहेत." ," म्हणजे पुण्याला पोहोचायला ४ तासाप्रमाणे आपण ३ च्या सुमारास पोहोचू... " अभी म्हणाला "अरे ... पण उद्या निघू ना सकाळी... एवढ्या रात्रीचा कशाला ? " महेश म्हणाला " तू पहिला दोघांच्या घरी फोन करून सांग कि आपण पुण्याला चाललो आहोत ते… मग मी सांगतो... " अभी गाडी चालवत म्हणाला. महेशनीही call करून घरी कळवलं. " आता सांग, कसली एवढी घाई आहे..... " , " लेखिका सुप्रिया यांचा खून होणार आहे... ", " हे कसं शक्य आहे ? .... त्यांना आपण पकडायला चाललो आहोत कि वाचवायला... " , " वाचवायला .. " ," शिवाय.... त्यांचा खून कसा होऊ शकतो... खून तर नीलम चा होणार आहे ना... " ," हो.... सुप्रिया याचं लग्नाअगोदरच नावं " नीलम" आहे... ती फाईल उघडून बघ, त्यांचा फोटोसुद्धा आहे... " लगेच महेशने ती फाईल उघडून पाहिली. सहा जणांची संपूर्ण माहिती होती... त्यात सर्वात शेवटी माहिती होती ती सुप्रिया यांची फोटोसहित… " हो रे... नीलम म्हणजेच सुप्रिया... आणि या माहितीनुसार यांचा वाढदिवस... परवा आहे, म्हणजे काहीही करून आपल्याला आजच पोहोचावं लागेल तिथे... " ," म्हणून मी आजचं पुण्याला जायचं ठरवलं... म्हणजे आपण खुन्याला खून करण्या अगोदर पकडू शकतो... " अभी म्हणाला... " means तुला खुनी कोण आहे ते माहित आहे.. " महेशने अभिला विचारलं. " हो म्हणून तर घाई करतो आहे मी.. " म्हणत त्याने गाडीचा speed वाढवला.. पुढे हायवेवर एक अपघात झालेला असल्याने प्रचंड ट्राफिक लागलेलं... " शट यार... जेव्हा कधी लवकर पोहोचायचं असते तेव्हाच ट्राफिक लागते नेहमी... "," शांत हो अभी... कशाला तापतोस एवढा.. " ," अरे त्याला पकडायला हात शिवशिवत आहेत रे.. "," तू मला अजून तो कोण आहे ते सांगितलं नाही आहेस." ," सुप्रिया madam चा खुनी नीरज .... तो खुनी आहे.. " हे ऎकून महेशला shock बसला.. " तुला कसं कळल.. "," सागर देशमुख यांच्या कुटुंबात फक्त तीनच व्यक्ती होत्या... स्वतः ते , त्यांची बायको आणि त्यांचा १५ वर्षाचा मुलगा.. आणि लहान मुलांना permission नसते कोर्टात येण्याची... त्यामुळे त्यांची बायकोच यायची केससाठी... शिवाय त्या माहितीप्रमाणे त्यांचा मुलगा नाशिकला शिकायला होता त्यावेळेस, म्हणून त्याला कोणी पाहिलच नाही.... नीरजच पूर्ण नावं आहे " नीरज सागर देशमुख" त्यांचा एक family फोटो देखील आहे बघ... आणि हे फक्त परेश सरांनाच माहित होतं वाटते... शिवाय धनंजय यांच्या घरी जो ग्रुप फोटो सापडला त्यातले दोन अनोळखी व्यक्ती म्हणजे एक सागर सर आणि दुसऱ्या नीलम उर्फ सुप्रिया... " महेशने तो फोटो पाहिला... तो नीरजच होता... " पण कशावरून तोच खून करत असेल…? " ," तुला अजूनही कळल नाही... तो पेन सुप्रिया madam चा नाहीच आहे... तो नीरजचा आहे.. त्या पेनाने लिहिताना तुला किती प्रोब्लेम येत होता... परत माझा भाऊसुद्धा तेच सांगत होता... पण जेव्हा निरजने त्यांचा पुण्याचा पत्ता याच पेनांने लिहिला, तेव्हा कसा त्याने पटापट लिहिला होता... कारण त्याला त्या पेनाची सवय आहे... तुला बोललो होतो मी ... कि तो पेनच मला खुन्यापर्यंत पोहोचवेल... नीरजच खुनी आहे.... " .

          ट्राफिकमुळे त्यांचा खूप वेळ वाया गेला. पहाटे ५ ला ते त्यांच्या पुण्याच्या घरी पोहोचले. घरी पोहोचता क्षणी , दारावरची बेल वाजवली महेशनी. आतून कोणताच प्रतिसाद आला नाही… मग पुन्हा बेल वाजवली… त्यावेळेस मात्र नीरजनीच दरवाजा उघडला.. तसा अभिने त्याच्या समोर पिस्तुल धरली आणि " Hands Up " सांगितले... त्यावर नीरज फक्त हसला आणि त्याने आपले हात वर केले... " महेश .... तू आत जाऊन madam ला बाहेर घेऊन ये.. त्यांना सुरक्षित ठिकाणी घेऊन जाऊया... " महेश धावतच गेला आत.. अचानक महेशचा आवाज आला," अभी लवकर आत ये.. " अभिने नीरजची कॉलर पकडली आणि त्याला आत घेऊन आला.. समोर बघतो तर सुप्रिया यांचा खून झाला होता.. अभिने नीरजला एका खुर्चीवर बसायला सांगितले... नीरज निमूटपणे जाऊन बसला... महेश आणि अभी , दोघेही हताशपणे मृत शरीराकडे पाहत होते... " Well Done , inspector अभिषेक आणि तुला सुद्धा शाबासकी Doctor महेश... तुम्हा दोघांबद्दल खूप ऐकलं होतं.. आज त्याचा अनुभवसुद्धा घेतला... " नीरज म्हणाला... " Shut up ... " अभी रागातच म्हणाला... " शांत हो अभी ... " महेशने अभिला शांत केलं... " का केलंस तू हे सगळं.. "माझा प्रतिशोध पूर्ण केला मी." , " त्यांनी काय केलं होतं तुझं... " ,"माझ्या वडिलांनी तरी काय केलं होतं... त्यांना मारलं तेव्हा कुठे होते पोलिस... काय चूक होती त्यांची... इमानदार होते म्हणून... सगळे पुरावे गायब केले, साक्षीदारांना फिरवलं... काय आमची चूक होती.. " ," अरे पण केस का मधेच बंद केलीत तुम्ही.. " ," केस चालवायला पैसे नकोत... माझ्या आईने सर्व काही दिलं... पैसे, दागिने, ... आमची बाजू खरी होती तरी कोणीही मदत नाही केली आम्हाला... आईचं कश्यावरच लक्ष नाही राहिलं.. माझ्याकडे नाही … स्वतःच्या तब्बेतीकडे नाही.. आजारी पडली ती.. मी तर तेव्हा १५ वर्षाचा होतो... शिक्षण सोडून आलेलो... काय कमावणार... मदत मागितली तर मला " आम्ही चोरांना मदत करत नाही" असे म्हणायचे…medicine ला पैसे नाहीत… तशीच ती गेली मला सोडून... एकटा पडलो मी... माझं सगळं कुटुंब संपवलं त्यांनी... तेव्हाच मी ठरवलं कि या सगळ्यांना संपवायचे... काहीही झालं तरी.. " नीरज सांगत होता... "मग तू एवढी वर्ष कुठे होतास ? " , महेशने विचारलं... " या सगळ्यांची माहिती गोळा करत होतो... कारण सगळेच वेगळे झाले होते, त्यानंतर मी एकेकाचा विश्वास जिंकत गेलो... गेल्या १० वर्षात सातही जणांकडे मी जॉबला होतो... " ," त्यामुळेच तू त्यांच्या रूममध्ये कधीही जाऊ शकत होतास.. CCTV कॅमेरे बंद करत होतास... " , " आणि माझ्या वडिलांना त्यांनी विष देऊन मारलं होतं , तेही त्यांच्या वाढदिवसाच्या आदल्या दिवशी…. मग मीहि त्यांना तसंच मारलं."," सुप्रिया यांचा वाढदिवस तर परवा होता... मग त्यांना आज का मारलस.. "," त्यांच्या वाढदिवसाची तारीख चुकीची आहे त्या पेपर्समध्ये... त्यांचा वाढदिवस आजच होता…. म्हणून त्यांना आज मारलं मी.. " नीरजने आपलं बोलणं संपवलं. 

          आता तिघे शांत बसले होते... थोड्यावेळाने अभी उठला... " तुझी अवस्था मी समजू शकतो तरीसुद्धा तू पोलिसांची मदत घ्यायला पाहिजे होती... कायद्याची मदत घ्यायला पाहिजे होती.... तुला आता मला arrest करावंच लागेल." अभी बोलला. " कायद्याची मदत... ? " नीरज हसतच म्हणाला." त्यांनीच तर फसवलं आम्हाला... तुमच्या परेश सरांनी तर पुरावेच गायब केले. मग कसा विश्वास ठेवायचा कानून व्यवस्थेवर... सांग ना.. " अभी तसाच उभा होता. " माझ्या वडिलांनी ज्यांच्यावर एवढा विश्वास ठेवला.... त्यांनीच त्यांचा घात केला... माझ्या पप्पांना त्या सर्वांचा खूप अभिमान होता.. त्यांच्याबद्दल खूप सांगायचे ते... त्यांना कुटुंबातले मानायचे, माझे पप्पा त्यांना "सप्तसूर" म्हणायचे.... आणि स्वतःला ते त्या सुरांमधला वरचा " सा " मानायचे. ते नेहमी म्हणायचे.. ' हे सप्तसूर एकत्रच राहावे सदैव...  ' पप्पांच्या death नंतर सगळेच विखुरले गेलेले.. त्यांना मी फक्त एकत्र आणण्याचे काम केलं… बस्स." महेश आणि अभिषेक नुसतेच ऐकत होते.... " मला सगळ्यांना एकत्र आणायचे होते…. माझ काम संपलं... आता मीही जातो माझ्या कुटुंबाकडे... " तसा तो पटकन उठला आणि टेबलावर ठेवलेल्या पिस्तूलमधून त्याने स्वतःलाच गोळी मारून घेतली..... काही कळायच्या आतच हे सगळ घडलं. अभिषेक काहीच करू शकला नाही.… महेशही तसाच बघत राहिला. थोडयावेळाने अभी भानावर आला... लगेचच त्याने पुण्यातील पोलिसांना फोन केला आणि तिथे बोलावून घेतले. 

         त्या पोलिसांनी , महेश आणि अभिषेकची जबानी घेतली आणि त्यांना जाऊ दिलं.महेश घराबाहेर पडला. आणि अभी मात्र तसाच उभा होता, नीरज शेजारी.शेवटची नजर टाकली त्याने आणि तोही घराबाहेर आला. महेश त्याची वाट पाहत होता ,"काय करायचं केसचं अभी... ?" महेशने त्याला विचारलं... "नीरजने काही चुकीचं काम केलं असेल असं नाही वाटत मला... जे त्यांनी त्याच्या कुटुंबासोबत केलं होतं , तेच नीरजने त्यांना परत केलं.... खरं तर हे ... परेश सरांचे काम होते, त्याला न्याय मिळवून दयायचं... पण त्यांनीही... ... नीरजने तर समाजातली घाण साफ केली रे फक्त.... जी आपल्याला करायची होती.... आणि केसचं बोलतोस तर.... केस त्याने स्वतःच close केली आहे... चल गाडीत बस.... " दोघेही गाडीत बसले.. कुणास ठाऊक ,…अभिषेक पुन्हा गाडीतून उतरला. त्याने महेशला Driving seat वर बसायला सांगितले. तसा महेश बसलाही. " नाही रे... आज तू driving कर.... खूप दिवस झोपलो नाही आहे.... आणि आज एका चांगल्या माणसालाही भेटलो.... निदान त्याच्यामुळे तरी आज झोप येते का ते बघतो. " आणि महेशने गाडी स्टार्ट केली. गप्पा मारत महेश गाडी चालवत होता. बोलता बोलता त्याने अभिषेककडे नजर टाकली. तो तर कधीचाच झोपला होता, एकदम शांत झोप.......       



------------------------------------------------------------The End----------------------------------------------------------