All the contents on this blog are Copyright Protected.

All the contents on this blog are Copyright Protected.

MyFreeCopyright.com Registered & Protected
Protected by Copyscape Duplicate Content Software

Friday 30 November 2012

थोडीशी ...............मनातली.........आठवणं...

आज मला सगळ जुनं आठवतेय ,
                   तुझं ते वाट बघायला लावणं ,उशिरा येऊनही ते हसणं ,
                   माझं ते उगाचचं रागावणं ,पण पुन्हा आपला एकत्र येणं.
आज मला सगळ जुनं आठवतेय ,
                   ते तुझं रुसणं ,उठून निघून जाणं ,
                   पण जाताना मागे वळून मी बोलावतो आहे का ते पाहणं .
आज मला सगळ जुनं आठवतेय ,
                   माझ्या प्रत्येक क्षणात बरोबर असण ,मला समजून घेणं,
                   माझ्या सुखात बरोबर असणं ,  दुःखातही साथ देणं. 
आज मला सगळ जुनं आठवतेय ,
                  ते तू मला फुल देणं, "मी परत येते " हे सांगणं ,
                 मी तुझी वाट पाहणं , पण तू कधीच परत न येणं.
आज मला सगळ जुनं आठवतेय ,
                 तू अशीच अकाली निघून जाण ,माझं वेड्यासारखं तुला शोधणं ,
                 तू  आलीस ,तू येणार .....हे स्वतःच मनाला समजावणं.

पण .............पण  आता भूतकाळात जगत आहे,
                     जुन्या आठवणी वेचत आहे ,
                     तू  येणार नाही तरी तुझी वाट बघत आहे ,
                    त्याच आठवणी पुन्हा पुन्हा काढत आहे ,
त्यांना विसरण्याचा प्रयन्त करतोय .
पण .................अजूनही मला सगळ ,सगळ जुनं आठवतेय ,


Thursday 29 November 2012

थोडसं..........मनातलं...लिहिलेले................

दिवस नकळतच जातो ....,संध्याकाळ रेंगाळत राहते...,
दिवसामागून दिवस जात राहिले ......तरी तुझी आठवण राहते.

तुझी ती पहिली भेट प्रत्येक वेळेस आठवत राहतो,

ते एखाद्या धुक्यासारखे क्षण कणाकणातून साठवतो,
आठवणीचे ते रान मग धुक्यामध्ये हरवून जाते ,
सुर्याप्रकास जरी आला, ......तरी तुझी आठवण राहते.

कधी पावसाळ्यातील नभाप्रमाणे मन भरून येते ,

कधी मातीच्या सुगंधासारखे मन दरवळते ,
माझ्या मनातला आभाळ असच भिजत राहते,
पाऊस थांबला तरीही .....................तरी तुझी आठवण राहते.

बरसणाऱ्या पावसासारखा सूर्य कधी बरसत राहतो ,

दुपारला निरोप देऊन तोही मग विश्रांती घेतो ,
दुपारही जाऊन मग संध्याकाळ घरी येते ,
रात्र येऊन गेली ..........................................तरी तुझी आठवण राहते.

नियती आपले खेळ असेच खेळत राहते ,

जीवनात कधी सकाळ , दुपार...तर कधी संध्याकाळ घेऊन येते .
तू सोडून गेलीस ,.पण नियती मात्र तशीच राहते,
कधी मीही सोडून गेलो ..............तरी त्या जागी तुझी माझी आठवण राहते.

थोडसं................वाचलेले.........

तो दिमाखात चालत येऊन डोंगर माथ्यावर उभा राहिला ....................जंगलाकडे साऱ्या परिसराकडे डोळे भरून पाहत होता .....त्याचा राज्य,..त्याचे आप्त .....
सूर्य डोक्यावर आला होता पण ..............त्याच्या डोळ्यात मात्र संद्याकाळ दिसत होती .....विरक्ती जाणवत होती .....इतक्यात दुर कुठेतरी बंदुकीच्या गोळीचा आवाज आला ...आणि त्याने त्या दिशेला पाहून डरकाळी फोडली ....त्या गर्जनेने सगळा आसमंत भरून गेला ..जंगला मधले सगळे प्राणी गोळा झाले ..सगळ्यां मधे कुजबुज चालली होती ..'' आपण समजत होतो कि आपला राजा आता थकून गेला आहे ..शांत शांत असतो हल्ली ...पण आता डरकाळी ऐकलीत ना....कितीही थकला ..तरी ....सिंह तो सिंहच....................

थोडसं..........................मनातले..........



सांगेन पुन्हा कधीतरी ......
एका खुल्या आकाशाखाली
बसायला मिळाले तर सांगेन
एक मन मोकळी लाट अंगावर
झेलायला मिळाली तर सांगेन
पावसाच्या थेंबात बरसताना सांगेन
पाखराच्या पंखांत उडताना सांगेन
सांगेन माझ्या आयुष्याची कथा
कसा एक एक दिवस पाखरा सारखा
उडून गेला ते सांगेन ........

Followers