इंस्पेक्टर अभिषेक नुकताच पोलीस स्टेशन मध्ये आलेला. नेहमी सारखा दिवस , सकाळी ९ वाजताची ड्युटी त्याची. नेहमीच अर्धा तास आधीच यायचा तो. आजही तसेच. स्वतःच्या जागेवर जाऊन बसला. " सावंत ... एक चहा सांगा जरा ... घरी घेतलाच नाही चहा आज ... " अभिषेकने तिथेच उभ्या असलेल्या एका कॉन्स्टेबलला सांगितले आणि स्वतःच्या कामाला सुरुवात केली. सकाळचे ९ : १५ वाजत होते , अचानक त्याच्या समोरचा फोन वाजला.
" हॅलो ... इंस्पेक्टर अभिषेक बोलतोय " अभिने कॉल उचलला.
" अभिषेक सर ... सर .... बँकेत दरोडा पडला आहे... " पलीकडून खूपच घाबरलेला आवाज...
" दरोडा ????? कुठे .... ",
" हो सर.... दरोडा पडला आहे ... ",
" हा ... कळले ते .... पण कुठे .... ",
" D.B. बँक सर .... ",
" कोणती ब्रांच .... ",
" मुंबई .... मुंबई ब्रांच सर ... लवकर या तुम्ही ... " पलीकडल्या माणसाने कॉल कट केला.
जसा confused झालेला अभिषेक. लागलीच त्याच्या मोठ्या सरांचा कॉल आला त्याला.
" अभि .....D.B. बँक वर दरोडा पडला आहे... मला तसा कॉल आलेला ... चोरी करायला आलेले अजूनही आतमध्ये असल्याचा संशय आहे.. तुम्ही लवकरात लवकर तिथे पोहोचा... दुसरीकडून आणखी पोलिसांची तुकडी पाठवतो आहे , तरी तुम्ही आता जितकी माणसे तुमच्याकडे असतील त्यांना घेऊन निघा.. " ,
" yes सर ... निघालोच ... " अभि घाईघाईत उठला. पोलीस स्टेशन मध्ये ५-६ जणांना मागे ठेवून, अभि बाकीच्यांना घेऊन निघाला. D.B. बँक जवळच होती. पुढल्या १० मिनिटात तो तिथे पोहोचला. काही अंतरावर लोक जमलेली , दुरूनच काय चालले आहे ते पाहत होती. त्या गर्दीतून एक जण अभिला हाताने खूण करून बोलवत होता. एका कॉन्स्टेबलला सांगून अभिने त्याला घेऊन यायला सांगितले.
" काय झालं .... काही सांगायचे आहे का ... " अभिने त्या माणसाला विचारलं. तो आधीच घाबरलेला दिसत होता.
" हा सर ... मीच कॉल केलेला.. " अभिने त्याला निरखून पाहिले.
" तुम्हाला कसे कळले ... बँकेत चोर घुसले आहेत ते.. " ,
" मी होतो ना आतमध्ये तेव्हा.. " ते ऐकून अभि चपापला.
" आतमध्ये होता तुम्ही .... बाहेर कसे आलात मग ... " अभिने त्याला विचारलं.. त्याचवेळी मोठ्या सरांनी सांगितल्या प्रमाणे पोलिसांची आणखी एक तुकडी तिथे पोहोचली. बँकेत जायचे २ मार्ग , एक समोरून आणि एका मागचा , emergency exit .... दोन्ही मार्ग बंद करून टाकले. अभिने सर्व परिस्तिथीचा आढावा घेतला आणि पुन्हा तो त्या माणसाकडे आला.
" हा ... कुठे होता आपण ... आठवलं .... बँकेतून बाहेर कसे आलात... आणि किती जण आहेत ते .. " ,
" तिघे आहेत ते ... आधी सर्वाना पकडून ठेवले होते.. मग बँक कर्मचारी आणि काही इतर लोकांना ओलीस ठेवून बाकी लोकांना सोडून दिले... " त्याला सांगतानाच घाम येतं होता. हे जरा विचित्र वाटले अभिला .त्या व्यक्तीला FIR नोंदणीसाठी एका कॉन्स्टेबल सहित पोलीस स्टेशन ला पाठवले. लगेचच त्याने मोठ्या सरांना कॉल केला.
" सर ... चोर अजूनही बँकेत आहेत... मला आणखी माणसांची गरज लागेल... " म्हणत त्याने फोन ठेवून दिला. जमलेल्या सर्व पोलीस , कॉन्स्टेबलला त्याने बुलेटप्रूफ जॅकेट घालायला सांगितले. पुढे काय होईल कळत नव्हते. अश्यातच अर्धा तास गेला. अभि विचार करतच होता , कि सर्व बाजूनी आपण त्यांना अडकवले आहे, तोपर्यंत न्यूजवाले आलेच. अभिने कपाळाला हात लावला. " यांना एवढ्या लवकर कशी माहिती मिळते कळत नाही... " अभि मनातल्या मनात बोलला. एक कॉन्स्टेबल अभि जवळ आला. " सर .... तुम्हाला न्यूजवाले बोलवत आहेत. " नाराजीनेच तो तिथे गेला. पोलिसांनी लावलेल्या बॅरिकेट्सच्या मागे न्युजवाल्यानी एकच घोळका केला होता. अभि जवळ पोहोचला आणि प्रश्नावर प्रश्न सुरु झाले. " कशी झाली चोरी ... कोणी जखमी आहे का ..... किती चोरी झाली .... " एकावर एक प्रश्न...
" थांबा .... थांबा सर्वानी... बोलू तर द्या मला ... " तसे सर्व शांत झाले. " आम्हीही पाऊण तासापूर्वीच आलो आहोत. चोर अजूनही आतमध्ये आहेत... काही लोकांना त्यांनी ओलीस धरले आहे. इतकीच माहित आहे माझ्याकडे ... " ,
" किती चोर आहेत .... त्यांच्या काही मागण्या आहेत का ... " पुढचा प्रश्न....
" ते किती आहेत याची काहीच कल्पना नाही ... त्यांच्या काही मागण्या आहेत का आणि त्याच्याकडे कोणती हत्यारे आहेत ... माहित नाही. कोणताच contact झालेला नाही अजूनही.... आणि प्लिज ... तुम्ही सर्व एक अंतर ठेवून रहा .. हल्ला होऊ शकतो ... तुमच्या पैकी कोणीही जखमी होऊ शकते... तर जरा दूर उभे रहा .... " म्हणत अभिषेक पुन्हा बॅंकजवळ आला.
अभिने सांगितल्याप्रमाणे पोलिसांची आणखी एक तुकडी तिथे पोहोचली. सोबत डॉक्टरांची टीमसुद्धा आली. ४ अब्युलन्स आल्या. जर कोणता हल्ला केलाच तर तयारीत राहण्यासाठी. अभीचा मित्र , डॉक्टर महेश सुद्धा होता त्यात. सर्वांनी आपापल्या position घेऊन ठेवल्या. आजूबाजूच्या ४ इमारतीवर ४ sniper नेम लावून तयारीत होते. डॉक्टर महेशला आलेले पाहून अभि त्याच्याकडे गेला.
" आलास ... बघ ... तुझा इथे काहीच संबंध नसताना सरांनी तुला पाठवून दिले... माझी पाठ काय सोडत नाही तू ... " अभिच्या वाक्यावर महेशला हसू आलं.
" मस्करी काय करतो रे .. ते राहू दे .. update काय ... " ,
" काही नाही .... तिघे आहेत असे कळले.... पण conform नाही... त्यांनी कोणताच contact केलेला नाही अजून, मग लोकांना ओलीस कशाला धरून ठेवले आहे... काही कळत नाही... confused आहे... एकदा तर मनात आलेलं , तो जुन्या movie मध्ये dialogue असतो ना , " भागने कि कोशिश मत करना... पोलीस ने तुम्ही चारो तरफ सें घेर लिया है ..... " असे ओरडावे .... खूपच जुना dialogue होता ना ... म्हणून तो विचार बाजूला ठेवून दिला. " अभिच्या बोलण्यावर महेश पुन्हा हसू लागला.
" अरे ...पहिल्यांदा आहे हे .... माझ्या आतापर्यन्तच्या नोकरीत बँक दरोडा ... तोही live ... first time आहे हे .... त्यामुळे सुचत नाही काय करावे ... " ,
" नको टेन्शन घेऊस .... मी आल्याआल्या बघितले सर्व .... दोन्ही entry बंद केल्या आहेस... इतकी लोक आहेत सोबतीला... त्यांना बाहेर यायचे असेल तर करतील contact... तू आधी तुझ्या जागी जाऊन उभा राहा ... इकडे बोलत उभा राहू नकोस , नाहीतर ते न्युजवाले आणखी काही news बनवतील ... " अभिला महेशचे बोलणे पटले.
साधारण १०:३० च्या सुमारास काही हालचाल जाणवली. बँक २ मजली. बँकेच्या पहिल्या मजल्याच्या एका खिडकीतून एक जण हाताने इशारा करत होता. आत असलेल्या चोरापैकी एक असावा , कारण त्याने मास्क लावलेला..... ' बॅटमॅन ' चा मास्क !! हाताने इशारा करून तो खाली दरवाजाकडे बघण्यास सांगत होता. अभिने दरवाजाकडे पाहिले. एक तरुणी तिचे दोन्ही हात वर करून चालत येतं होती. सर्वानी सावध पवित्रा घेतला. काही घातपात होण्याची शक्यता होती. पण तसे काही झाले नाही. ती तरुणी अर्ध्यावर आली तसे तिला जागच्या जागी खाली बसायला सांगितले... बॉम्ब वैगरेची शक्यता होतीच... तिला बॉम्ब शोधक पथकाने पूर्ण चेक केला , काहीच नव्हते. ती तरुणी मग अभि जवळ आली. प्रचंड घाबललेली..
" तुम्हाला एकटीलाच सोडले त्यांनी... " ,
" मी बँकची receptionist आहे ... त्या चोरांनी माझा मोबाईल घेतला आहे.. तुमच्याशी बोलायचे आहे त्यांना ... माझ्या मोबाईल वर कॉल करायला सांगितले आहे .... म्हणून मला सोडले त्यांनी... " अभिने तिला बाजूला नेले. तिच्यावर तरी कसा विश्वास ठेवावा म्हणून अभिने तिला पोलीस स्टेशन ला पाठवले.
तिने सांगितलेल्या मोबाईल नंबर वर अभिने कॉल केला.
" हॅलो .. मी इन्स्पेक्टर अभिषेक बोलतो आहे. " पलीकडून काही आवाज आला नाही.
" हॅलो !! " अभिने पुन्हा आवाज केला.
" Hi इन्स्पेक्टर .... कसे आहात... " पलीकडून आवाज आला. पोलिसांची अशी चौकशी करणार चोर पहिल्यांदा अभि बघत होता.
" मी ठीक आहे ... पण तुम्ही त्या लोकांना का पकडून ठेवले आहे... मागण्या तरी काय तुमच्या... ",
" हो हो .... किती घाई .... जास्त घाई बरी नव्हे ऑफिसर .... विचार करून सांगतो... तुमचाच नंबर आहे ना .... थोड्यावेळाने करतो मीच कॉल ... " म्हणत पलीकडल्या चोराने कॉल कट्ट केला. अभिचे मोठे सर आलेले तोपर्यंत.
" अभि ... काय update ... ",
" नाही सर ... अजूनही काही स्पष्ठ होत नाही... त्यांनी contact केला पण त्यांची संघटना कोणती ... ते हे कश्यासाठी करत आहेत ... मागण्या काय .... काहीच समजले नाही.. ",
" पुन्हा contact केला नाही का त्यांनी .. " ,
" नाही .... ",
" एक नक्की ना .... ते अजूनही बँकमध्येच आहेत ना ... ",
" हो .... आम्ही एकाला खिडकीत पाहिलेले ... " ,
" मग स्पेशल फोर्सची मदत घ्यावी का .... ते आत शिरून त्यांना मारतील ... " ,
" नको सर ... आतमध्ये किती लोकं ओलीस आहेत याची माहिती नाही... आपण काही करावे आणि निष्पाप लोकांचा बळी जावा हे नको आहे मला ... थोडावेळ वाट बघू.... " त्यांना अभिचे बोलणे पटले. तिथे असलेल्या परिस्थितीचा अंदाज घेऊन तेही निघून गेले. अर्ध्या तासाने अभीचा मोबाईल पुन्हा वाजला. पलीकडे मगाशी असलेला व्यक्ती ....
" आमच्या काही मागण्या आहेत ... त्या पूर्ण करा ... आम्ही सर्वाना सोडून देऊ .... " ,
" कोणत्या मागण्या .... ",
" आम्हाला इथून बाहेर जाण्यासाठी गाडी पाहिजे... गाडी बँकच्या मागच्या दरवाजाला चिटकून उभी करावी. मागील भागातील सर्व पोलिसांना बाजूला करावे.... हा .... आणि काही चलाखी चालणार नाही... आमच्याकडे रिमोटने चालू होणारे बॉम्ब आहेत... गाडीत शिरताना कोणी गोळीबार केलाच तर बँकमध्ये असलेले उगाचच मरतील ... " त्याने एवढे बोलून कॉल कट्ट केला.
अभि विचारात पडला. नक्की किती चोर आहेत आतमध्ये... किती लोकांना पकडून ठेवले आहे.... मोठया सरांशी बोलून पुढे काय करावे यासाठी अभि पुन्हा पोलीस स्टेशनमध्ये आला. अभिला कॉल केलेला तो व्यक्ती आणि मघाशी बाहेर आलेली तरुणी ... दोघेही अजून पोलीस स्टेशन मधेच होते. मोठे सर एका कॉलवर होते , तोपर्यंत अभि त्या दोघांजवळ आला.
" तुमच्या दोघांपैकी कोणी तरी चेहरा पाहिला असेल ना ..." दोघांनीही नकारार्थी मान हलवली. अभि मग त्या मुलीकडे बघू लागला .
" तुम्ही तर आतमध्ये होता ना .... काही वर्णन सांगू शकता का ... किती आहेत .... आतमध्ये किती लोक आहेत ... " ,
" तिघे आहेत ते ... काळ्या रंगाचे कोट ... ते नाही का कॉर्पोरेट ड्रेस कोड असतो ... तसा पेहराव आहे तिघांचा ... चेहऱ्यावर मास्क.... एकाने बॅटमॅनचा मास्क ... दुसऱ्याने आयर्नमॅन चा मास्क आणि तिसरा मिकीमाऊस चा मास्क घालून होता. तिघे एकमेकांना त्याच नावाने बोलत होते. मिकी वाला १० मिनिटात गायब झाला.. तो कुठे गेला माहित नाही. बँकेत पण २५ - ३० लोक असतील... माझा मोबाईल घेतला त्यांनी आणि तुम्हाला कॉल करायला सांगायला पाहिजे म्हणून मला सोडले त्यांनी.. " अभिला एकंदरीत काय झाले असेल त्याचा अंदाज आला.
मोठया सरांशी बोलणे झाले , लोकांचा जीव महत्वाचा , चोरांना नंतर पकडता येईल असा विचार करून गाडीची व्यवस्था करण्यात आली. गाडीत अर्थातच tracker बसवला होता, जेणेकरून चोरांनी गाडी कुठे नेली ते कळण्यासाठी.... गाडी बँकेच्या मागच्या दरवाजाला त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे अगदी चिटकून उभी केली. अभिने त्या नंबर वर कॉल केला. सकाळपासून सुरु असलेलं ते नाट्य ... आता दुपारचे १२ वाजले तरी सुरूच होते.
" तुमच्या मागणी नुसार , गाडी बाहेर उभी आहे. मागेच पोलीस संरक्षण सुद्धा काढून टाकले आहे... जाऊ शकता तुम्ही .... ",
" good !! आमची तयारी झाली कि आम्ही निघू... लक्षात आहे ना ... बाँम्ब आहे आमच्याकडे... चलाखी नाही करायची.... " ,
" हो .... हो आहे लक्षात .... ",
" Very good .... निघताना पुन्हा कॉल करिन , बाँम्बची गोष्ट लक्षात आहे का ते बघायला ...... " त्याने कॉल कट्ट केला.कोणत्याही क्षणी ते बाहेर येतील असा विचार करत अभिने सर्वांना सावध केले. सर्व जमलेले त्या गाडीकडे पाहत होते. काही हालचाल होते का , त्याचा कानोसा घेत होते. पैश्याने भरलेल्या बॅग घेऊन तिघेही बाहेर येतील असे सर्वाना वाटत होते, पण तसे काहीच झाले नाही.
दुपारी १२ वाजता केलेला कॉल , अभिने आता घड्याळात पाहिले तर दुपारचे २ वाजत होते. निघताना कॉल करणार होता ... गाडीही आणली होती. मग हे असे का .... २:३० वाजता त्याने पुन्हा कॉल केला. रिंग वाजत होती पण कोणी उचलत नव्हते. किती वेळा त्याने कॉल केला तरी उत्तर नाहीच. ३ वाजता त्याने मोठ्या सरांना कॉल केला. काय झाले ते सर्व सांगितलं.
" खूप वेळ झाला सर ... आत जाऊन बघावे लागेल... ",
" हो ... सावध रहा ... काळजी घ्या ... " ,
" yes सर !! " अभिने तयारी केली. सोबत १५ -२० जणांना घेऊन तो सावध आत शिरला. मागचा दरवाजा सुद्धा पोलिसांनी पुन्हा बंद केला. त्या तरुणीने सांगितल्याप्रमाणे सर्व ओलीस ठेवलेली माणसे पहिल्या मजल्यावर होती. त्याने ग्राउंड फ्लोअर नीट बघून घेतला, बाँम्ब शोध पथक सुद्धा होते. या ठिकाणी कोणता बाँम्ब वैगरे आहे का तेही पाहिले. बॉम्ब नाही मिळाला. आणखी काही पोलिसांना आता बोलवून अभि वरच्या मजल्यावर जाणाऱ्या जिन्याकडे निघाला. बँक मोठी होती. त्यामुळे जिन्याच्या काही पायऱ्या चढल्यावरच त्यांना पूर्ण मजला दिसत होता. तिथे असलेली सर्व लोकं खाली झोपून होती. अभिने हळूच कोणी शस्त्रधारी दिसतो का त्याचा कानोसा घेतला.
तिथेही कोणीच नव्हते. तरीही अतिशय सावध रीतीने ते सर्व वर आले. पोलिसांना आलेले बघून खाली झोपलेले सर्वच उठून उभे राहिले.
" thank you !! thank you !! तुम्ही आलात ... आम्ही वाचलो.... " एक जण धावत अभि जवळ आला.
" थांबा .... सर्वानी एका बाजूला उभे राहा .... कशाला हात लावू नका ... " अभिने निरखून पाहिले. त्यात चोरटे नव्हतेच. बाँम्ब शोध पथकाने तिथेही तपासणी केली. बाँम्ब तिथेही नव्हता.
" यांच्याकडे बाँम्ब होता कि आपल्याला खोटे बोलत होते ते .... " अभि मनातल्या मनात बोलला. सर्वांची तपासणी झाली आणि अभिने त्यांना विचारलं...
" तिघे जण होते ना .... नक्की गेले कुठे ते .. आणि तुम्ही जमिनीवर का झोपले होता... " त्यातल्या एकाला विचारलं.
" त्या दोघांनी आम्हाला खाली झोपायला सांगितले... बोलले कि उठलात तर तिथेच गोळ्या घालू .... असे म्हणत ते त्या लिफ्टच्या दिशेने गेले. नंतर त्यांचा काहीच आवाज नाही... " त्याने त्या समोरच्या लिफ्टकडे बोट दाखवलं. लिफ्ट त्या मजल्याच्या अगदी शेवटाला होती. अभि पुन्हा सावध झाला.
" लिफ्ट ?? .... २ मजल्याच्या इमारतीला लिफ्ट कशाला... २ nd फ्लोअर वर काय आहे .. " अभिने मॅनेजरला विचारलं.
" कागदपत्र ... त्यांची कपाटे ... फाइल्स वगैरे... " ,
" फक्त कागदपत्र ?? बाकी काही नाही... " ,
" नाही ... फक्त या मजल्यावर कॅश असते... याच्या खाली reception आहे आणि underground सर्व locker आहेत. ",
" हि लिफ्ट लॉकर रूम कडे जाते का ... " अभीचा पुढचा प्रश्न...,
" actually लॉकर रूम साठीच ती लिफ्ट बनवली आहे.... तिथे फक्त लिफ्टने च जाता येते..... " ,
" चोर तिथेच गेले असणार .... " अभि बोलला . तरी काही पोलिसांना त्याने दुसऱ्या मजल्यावर पाठवले. अभिने तिथे स्वतः जाण्याचा निर्णय घेतला. cctv ने बघावे तर चोरांनी आधी तेच बंद केलेले. लिफ्टने जाणे धोकादायक होते तरी पर्याय नव्हता. ४ जणांसहित अभि लिफ्ट ने खाली लॉकर रूमकडे निघाला.
मनातून घाबरलेला तरी चोराना पकडायला हवेच. लिफ्ट खाली पोहोचली. दरवाजा उघडताच समोर लॉकर रूम दिसली. मोठी रूम. तिथूनच दिसत होते कि तिथेही कोणीच नव्हते. आणि चोरी तिथेच झालेली. अनेक लॉकर तोडलेले. जमिनीवर काही पेपर्स , नोटा पडलेल्या... तरीही सर्व रूम चेक केली... हातात काही लागले नाही. अभि हताश होऊन वर आला. ओलीस ठेवलेल्या सर्वाना चौकशी साठी पोलीस स्टेशनला घेऊन गेले. बँक सील केली गेली. फक्त मॅनेजर आणि काही कर्मचारी लोकांना तिथे मागे ठेवले गेले. त्यांना किती चोरी झाली याचे गणित मांडायला मागे ठेवले.
मीडियाला काय उत्तर देणार... चोर गेले तरी कुठे.... चोरी तर नक्की झालेली. मग इतका माल घेऊन चोर काय गायब झाले कि काय... अभि विचार करत करत बँकेच्या बाहेर येऊन बसला. डॉक्टर महेश त्याच्या शेजारी येऊन बसला.
" काय विचार केला आहेस.. " महेशने त्याला विचारलं.
" माहित नाही ... आणि काही सुचतही नाही.... कोणी असे कसे अदृश्य होऊ शकते... " ,
" लॉकर रूम मध्ये चोरी झाली ना ... तिथूनच पळाले असतील... " महेशने पुन्हा विचारलं.
" नाही यार ..... त्या रूम मधून पळायला जागाच नाही आहे... साधा आवाज सुद्धा तिथून वर येतं नाही , एवढी बंदिस्थ रूम आहे ती.. बँकेच्या मागे-पुढे ,सकाळपासून पोलीस आहेत .... आपण आहोत... तरी ... " अभि डोक्याला हात लावून बसला होता.
" पुढे काय .. ",
" आज त्यांना किती चोरी झाली आहे त्याचा अंदाज लावू दे... आता संध्याकाळ पण होत आली. उद्या सकाळी तुझी टीम घेऊन ये... फिंगर प्रिंट्स मिळतात का बघू.... बाकी काही मिळाले तरी छान.... मीही असेन सकाळीच.... बघू कसे पळाले ते .... शोध तर लावला पाहिजे ना ... तुही जा घरी .... उद्या सकाळी भेटू .... " महेश उभा राहिला.
" तू हि चल ... " त्याने न्युज वाले उभे होते तिथे बोट दाखवले.
" त्यांना काही तरी उत्तर द्यावे लागेल ना ... तिकडचे आवरतो आणि निघतो घरी..... " अभीचा निरोप घेऊन महेश निघाला.
दुसऱ्या दिवशी, सकाळी ७ वाजताच , महेश त्याच्या टीम सहित बँकेत पोहोचला. अभिची टीम सोबत होतीच. शिवाय कालपासून बँकेला पोलिसांचा वेढा... डॉक्टर महेशची forensic expert ची टीम पटापट कामाला लागली. जितके फिंगर प्रिंट्स घेता येतील तेवढे जमवायला लागले. अभि महेश सोबत लॉकर रूममध्ये आला. मॅनेजर होता सोबत. लॉकर रूम मध्ये आल्या आल्या महेश थांबला.
" काय झालं ?? " अभिने विचारलं.
" तुला एक विशिष्ठ वास येतो आहे का... ",
" हा .... काल आम्ही आलो होतो तेव्हा पासून आहे... का पण " अभिने पुन्हा महेशला विचारलं.
" एक विशिष्ठ केमिकल आहे हे ... मला वाटते चोरांनी फवारले असणार , नॉर्मली हे पोस्टमोर्टम करतात ना ... त्या ठिकाणी साफसफाई साठी वापरतात... सर्वच साफ होऊन जाते. मुद्दाम फवारले असणार ते ... फिंगर प्रिंट्स सुद्धा मिळणार नाहीत आपल्याला आता ... चोराला माहित आहे असे केमिकल ... Good !! " महेश निरीक्षण करू लागला. अभि , मॅनेजर जरा दूर उभे राहून त्यांना बघत होते.
" एक गोष्ट सांगा ... या रूममध्ये लॉकर आहेत तरी कसलीच security नाही... निदान एखादा लोखंडी दरवाजा तरी .... उघडीच आहे हि रूम .... " ,
" हि लिफ्टचं या रूमचे security आहे.... सिक्युरिटी गार्डच्या केबिन मध्ये कंट्रोल आहे याचा... एक बटन दाबले कि पहिल्या मजल्यावरच लिफ्टचा दरवाजा बंद होतो.... खाली येऊच शकत नाही कोणी.... ",
" हम्म ... किती जणांची लॉकर आहेत इथे... " ,
" जवळपास सर्वच भरलेली आहेत लॉकर .. रजिस्टर मध्ये बघावे लागेल किती वापरात आहेत ते.... " ,
" किती चोरी झाली त्याचा हिशोब लागला का.... " ,
" एका दिवसात ते सांगू शकत नाही... तरी उद्यापर्यंत सर्व calculate करून सांगतो... कॅश नसते जास्त या लॉकर मध्ये..... मौल्यवान वस्तू , प्रॉपर्टीचे पेपर्स .. सोन्या - चांदीचे दागिने ... हिरे वगैरे ... जमल्यास क्रेडिट कार्ड ... असे ठेवतात इथे.. त्यामुळे गणित करायला वेळ लागेल जरा ... " मॅनेजरने माहित पुरवली. अभिला जरा विचित्र वाटले.
" क्रेडिट कार्ड ???? लॉकर मध्ये क्रेडिट कार्ड कोण ठेवते. " ,
" मोठया लोकांकडे एकच कार्ड थोडीच असते ... ३-४ तर सहज असतात... हरवली तर पुन्हा प्रॉब्लेम ... एकाने लॉकर मध्ये कार्ड ठेवायला सुरुवात केल्यावर बाकीचे पण ठेवू लागले.. "
अभि ते सर्व शांतपणे ऐकत होता. डॉक्टर महेश सर्व निरखून पाहत होता. थोड्यावेळाने अभिला त्याने बोलावून घेतले.
" मला काही केस सापडले आहेत.. कदाचित चोरापैकी एकाचे असतील. DNA चेक करून आपल्याला चोराचा शोध घेता येईल.." ,
" तुझे बोलणे ठीक ... तरी किती लोकांचा DNA चेक करशील . " ,
" आपल्या रेकॉर्डस् मध्ये आहेत ना खूप रिपोर्ट ...एकाचा तरी जुळला तरी सोप्प होईल काम ... " ,
" तरी एक प्रश्न आहेच... ते पळाले कुठून .... " अभिने महेश समोर प्रश्न उपस्थित केला. महेश पुन्हा ती रूम निरखून पाहू लागला.
एखाद्या १ BHK सारखी मोठी रूम... तीन भिंती... तिन्ही भिंतींना जुन्या काळातली , तरी भक्कम अशी कपाटे, त्यात कपाटातच सर्व लॉकर बनवलेली. अभिच्या मनात काही आले.
" मॅनेजर ... एक सांगा .... हि लॉकरची सिस्टिम कधी पासून आहे... ",
" काय बोलला ते कळलं नाही... ",
" म्हणजे असे कि आताच्या नवीन बँकमध्ये असे लॉकर नसतात. even माझेही एका बँकमध्ये लॉकर आहे... पण तो लॉकर थेट भिंतीत आहे. बहुदा तसेच लॉकर बघितले आहेत मी... इथे हि लोखंडी कपाटे आहेत, त्यात लॉकर लावले आहेत... " ,
" तसे होय... हे लॉकर जेव्हा बँक उभी राहिली ना ... म्हणजे जेव्हा या इमारतीचा पाया झाला ना .... तेव्हाच ते जागच्या जागी बनवून घेतले. फक्त त्यावेळेस लिफ्ट नव्हती , तेव्हा पायऱ्या होत्या. लिफ्ट वापरायला सुरुवात झाली तेव्हा पायऱ्या काढून लिफ्ट बसवून घेतली. म्हणजे खूप जुने आहेत हे लॉकर पण मजबूत आहेत. सहज तोडणे शक्य नाही... त्यांनी कसे केले ते नवलच आहे. " अभि पुन्हा विचारात गढून गेला. भिंतींना हात लावून बघत होता.
" हे बांधकाम कधीचे आहे... ",
" जुनेच आहे ... नवीन असे काहीच नाही... फक्त ३ वर्षांपूर्वी इथे रंगकाम करून घेतले. ",
" हि कपाटे आहेत ना इथे ... याच्या मागे कसे केले असेल रंगकाम... " अभिने विचारलं.
" कपाटे जड दिसतात , हलकी आहेत ती .... सहज हलवता येतात... " मॅनेजरच्या त्या वाक्यावर अभि चमकला. महेशची टीम तिथेच होती. " महेश !! कपाटे सरकवून बघायला हवीत.... " तीन भिंती , तीन भिंतींना ३ कपाटे लावून ठेवलेली. पहिले कपाट सर्वानी मिळून सरकवले. खरच जड दिसणारी ती कपाटे खूपच हलकी होती. त्या मागची भिंत होती तशीच होती. कसलीच तोडफोड नाही. लगेच दुसऱ्या भिंतीकडे गेले. तिथे मात्र भिंतीच्या विटा हलवलेल्या दिसल्या... असे होते कि कोणीतरी त्या विटा काढून पुन्हा लावलेल्या होत्या. अभिने एका लाथेने त्या विटा पडल्या. सर्व विटा पलीकडे पडल्या. एक मोठा माणूस सहज आरपार जाईल इतका मोठा तो बोगदा होता. " टॉर्च !! टॉर्च आणा लवकर ... " अभि ओरडला. एकाने घाईत टॉर्च आणून दिला. अभिने टॉर्च सुरु केला आणि भिंती पलीकडे गेला. इतरही काही टॉर्च घेऊन अभिच्या मागे मागे गेले.
भिंतीच्या पलीकडे एक खूपच जुना लोखंडी पाईप होता. बँकेतून भिंतीपलीकडे थेट ते सर्व तिथेच उभे होते.
" आहे काय हे... ? " अभि सहित सर्वच विचारात पडले.
" मला वाटते हा जुना drainage pipe असावा किंवा पाण्याचा पाईप असावा .... एवढे मोठे पाईप तर त्यासाठीच असतात " महेश बोलला.
" मग यात पाणी कसे नाही. " अभि बोलला. तरी इथूनच चोर पळाले असणार , असे मनात धरून अभि पुढे चालू लागला. ९-११ फूट उंचीचा पाईप.. सर्व आरामात चालत होते. पुढे काही अंतरावर त्यांना अर्धवट जळालेले कपडे दिसले. आजूबाजूला काही सामान पडलेले होते. टॉर्च होते... काडेपेटी .... आणि खेळण्यातल्या बंदुका ... अभि ते बघून चाट पडला. महेशने डोक्याला हात लावला. खोट्या बंदुका घेऊन यांनी बँक लुटली. आजूबाजूला काही नोटा सुद्धा पडलेल्या दिसल्या ... यावरून हे नक्की झालं कि चोर इथूनच पळाले. ते सापडलेले सर्व सामान महेशने एका पिशवीत भरले. पुढे चालू लागले. काही अंतर चालून गेलयावर त्यांना अस्पष्ट असा पाण्याचा आवाज येऊ लागला , सोबत दुर्गंध .... आणखी पुढे चालून तो पाईप संपला. त्याच्याशेवटी शहराचे सांडपाणी वाहून नेणारी दुसरी लाईन दिसली. सर्वांनी आपापले टॉर्च सुरु करून तो परिसर उजळून टाकला.
एखाद्या लहान गुहेसारखी ती जागा होती. ते सर्व उभे असलेला तो पाईप तिथेच संपला होता. खाली फक्त दुरून येणारे सांडपाणी वाहत होते.
" इथून पुढे हे पाणी समुद्राला जाऊन मिळते, जास्त दूर नाही समुद्र इथून... " महेशने माहिती पुरवली. " खाली उतरण्यात काहीच अर्थ नाही , शिवाय हे पाणी किती खोल हे हेही माहित नाही... " महेश पुन्हा बोलला.
" तरी ... ते बँकेतली लूट घेऊन पोहत गेले नसतील ना ... हा पाणी जिथे समुद्राला मिळते ना ... तिथे बघितले पाहिजे.. " अभि बोलला. सर्वच बाहेर आले. लॉकर रूम मध्ये काही जणांना उभे करून बाकी सर्व निघाले. अभि मॅनेजर जवळ आला.
" मघाशी लक्षात आले नाही माझ्या... लिस्ट बनवा , जितके क्रेडिट कार्ड चोरीला गेले आहेत ना ... ते सर्व ब्लॉक करा ... लवकरात लवकर... ब्लॉक केलेली कार्ड कोणी वापरली तर आपल्याला लगेच कळेल , त्यावरून चोरी कोणी केली ते कळू शकते. कळलं ना तुम्हाला .... मी काय बोलतो ते... " ,
" हो सर ... लगेच कामाला लागतो.. " मॅनेजर म्हणाला. अभि गाडीत येऊन बसला. जलदच ते समुद्रकिनारी आले.
" जिथे जिथे सांडपाणी बाहेर येते तिथे शोध घ्या .... नक्कीच काही मिळू शकते.. " अभिने टीमला आदेश दिला. सर्व पसरले. दूरवर पसरलेला किनारा ... शोधायचे तरी कुठे.... अभि विचार करत एका ठिकाणी पोहोचला , जिथून पाणी बाहेर येतं होते. संशय घेता येईल असे काहीच नव्हते तिथे. तितक्यात त्याच्या टीम मधल्या एकाने कॉल केला.
" सर ..... मागे बघा..... " अभिने मागे बघितले. दूरवर एका ठिकाणी एक कॉन्स्टेबल त्याला हात दाखवत होता. " इथे या सर ...... आम्हाला काही मिळाले आहे इथे... " किनाऱ्यावर धावत निघाला अभि. वाळूतून धावताना दमून गेला. तिथे २ लाकडी बोटी होत्या. चोरांनी याचा वापर केला असणार हे नक्की , कारण मासेमारी करणारे असे सांडपाण्यात आपल्या बोटी उभ्या करणार नाहीत आणि त्या भागात कोणी मासेमारी करतच नाही. असा अंदाज अभिने लावला. दोन्ही बोटी ताब्यात घेतल्या त्यांनी.
खूपच धावपळ झालेली सर्वांची. बँक अजूनही सील केलेली. अभि पोलीस स्टेशन मध्ये आला. सारखा सारखा विचार करून आणि धावपळ करून त्याचे डोके दुखायला लागले. न्युजवाले मागेच लागलेले, चोर नक्की गेले कुठे .... एवढ्या सुरक्षित बँकेतून चोरी... अभिला डोकेदुखी सहन होत नव्हती. घरीच जाऊन आराम करू असा ठरवले त्याने. फिंगर प्रिंट्स , फॉरेंसिक रिपोर्ट यायचे बाकी होते , त्याशिवाय पुढे काही करू शकत नाही. त्यापेक्षा घरी जाऊन आराम केलेला बरा म्हणत अभि घरी निघून गेला.
सकाळी जरा उशिराने अभि पोलीस स्टेशनला आला. बँकेत चोरी झाल्यानंतर ३ दिवस. अभिने आल्या आल्या पाहिले, मॅनेजर आलेले. त्यानेच लवकर बोलावले होते. " तुम्ही सांगितलेले काम केले का .. ते कार्ड ब्लॉक केलेत का .... " अभिने खुर्चीवर बसता बसता मॅनेजरला प्रश्न केला.
" हो सर आणि हि लिस्ट आणली आहे.... ५०० पैकी १७८ लॉकर त्याने फोडले. हे बघा ... " अभिने ती लिस्ट नजरेखालून घातली. तब्बल ४ कोटींचा ऐवज चोरी झालेला. जास्त करून दागिने , हिरे... क्रेडिट कार्ड ची संख्या होती ८० ....
" हम्म .... फारच मोठा हात मारला त्यांनी... " मॅनेजरकडे पाहत म्हणाला.
" आणखी एक काम करा ... गेल्या ३- ४ महिन्यात कोणी कोणी नवीन बँक अकाउंट साठी आणि लॉकर साठी apply केलेला , त्याची लिस्ट काढा ... जमले ना " ,
" हो ... बँकेत जाऊन बघावे लागेल.. " ,
" ठीक आहे ... उद्या पर्यंत त्याचे सर्व details .... त्यांचा address, मोबाईल नंबर वगैरे सर्व काढून द्या मला ... ",
" नक्की " म्हणत मॅनेजर निघून गेला.
डॉक्टर महेश तिथेच मागे उभा राहून अभिचे बोलणे ऐकत होता. " ये ... उभा का ... बस कि .... आणि सांग ... काही मिळेल का , तुला तरी ... " महेश खुर्चीवर बसला.
" तुला बोलल्याप्रमाणे, तेच केमिकल वापरले त्यांनी. त्यामुळे लॉकर रूममध्ये कोणतेच फिंगर प्रिंट्स मिळाले नाही. त्यांनी हातात ग्लोव्हज घातले असणारच. बँकमध्ये फक्त, त्यादिवशी हजर आलेले बँक कर्मचारी आणि बँकेत व्यवहार करायला आलेली माणसे , यांचेच बोटाचे ठसे आहेत. ",
" हम्म ..... आणि तुला ते लॉकर रूममध्ये केस सापडले होते ते... त्याचा DNA रिपोर्ट आला का.... ",
" नाही ... उद्या मिळेल .... तरी तुला काय वाटते चोरीबद्दल... " ,
" काल लवकर घरी गेलो होते ... आराम करायला. झोप कसली येते, सारखं सारखं तेच डोक्यात... चोरांना कसे माहित कि लॉकर रूमच्या बाजूनेच एक मोठा , वापरत नसलेला पाईप आहे ते ... " अभि बोलत होता.
" तुला कसे माहीत ते .... " महेशने विचारलं.
" काल रात्रभर जागून माहिती गोळा केली मी. " अभिने एक फाईल बनवली होती.
" मॅनेजर काय बोलला... खूप जुनी बँक आहे... बँकचे details काढले मी... बांधकाम ब्रिटिशकालीन आहे. १९१० सालची या बँकेची उभारणी आहे. त्याचवर्षी कोणी ब्रिटिश अधिकाऱ्याने त्याचे उदघाटन केलेलं. २०१० साली १०० वर्ष पूर्ण झाली म्हणून मोठा सोहळा आयोजित केलेला. जरा जास्तच celebration झाले. विडिओ वगैरे काढलेले लोकांनी. D.B. बँक हि इंग्लंड मधली मोठी बँक आहे. त्यामुळे १०० वर्ष झाली म्हणून तिथल्या मीडियाने इथे येऊन कौतूक केले. बँक कशी बांधली , सुरवात कशी झाली ... याचेही विडिओ बनवले होते त्यांनी. Youtube वर अजूनही विडिओ आहेत. काही जास्त हौशी मंडळींनी .... बँकेचा original map ( आराखडा ) नेटवर टाकून बँकेचा गौरवशाली इतिहास सांगितला. तेसुद्धा अजून आहे नेट वर. " अभिने महेशला तो आराखडा दाखवला.
" ब्रिटिशांचे काम किती चोख बघ... बँकेच्या आराखड्यात त्यावेळेचे आजूबाजूचे बांधकाम ही दाखवले आहे. " महेशने निरखून पाहिले.
" हो रे .... even , त्यांनी त्याकाळचे रस्त्याखालचे drainage system हि रेखाटले आहे यात. हाच आराखडा बघूनच त्यांनी प्लॅन केला असणार.... " ,
" ते सोड ... चोरांना हेही माहित कि ती drainage system आता बंद आहे. " अभि बोलला.
" चोर खूपच हुशार झाले आहेत ना .. "
" तू त्या बोटी घेऊन गेलास ... ते अर्धवट जळालेले कपडे ... तुला काही मिळाले का त्यातून .. " ,
" नाही... " महेश म्हणाला.
" पण मीही काही माहिती गोळा केली आहे. चोरांनी किती तयारी केलेली बघ. बँक उघडते सकाळी ८:३० वाजता. बँकेत फक्त ३ गार्ड. २ सकाळी असतात आणि एक रात्रीचा. बँक इतकी भक्कम आहे कि गेल्या १०० वर्षात एकही चोरी झालेली नाही. मुख्य दरवाजा आणि emergency exit ... यांना दोन सरकते लोखंडी दरवाजे आहेत. कधी वाटलंच त्यांना कि हल्ला होणार आहे तर एक बटण दाबले कि दोन्ही दरवाजे बंद होतात. ते बटण आणि cctv चे सर्व कंट्रोल गार्डच्या केबिनमध्ये आहेत. त्याची केबिन reception जवळ आहे. संध्याकाळी बँक बंद होते तेव्हा रात्रीचा असलेला गार्ड ते दरवाजे बंद करून आतमध्ये एकटाच असतो. ते दरवाजे उघडतात ते थेट सकाळी ८:१५ वाजता. त्याची ड्युटी बदलते ती सकाळी १० वाजता. पण बाकीचे दोन्ही गार्ड येतात ते ९:३० वाजता. हीच ती मधली वेळ, त्या तिघांपैकी बॅटमॅनचा मास्क लावलेला , त्यानेच सर्वात आधी entry केली आणि त्या गार्डला पकडलं. जेव्हा तो कपडे बदलत होता. त्याच्यामागून बाकी दोघे शिरले. त्यांच्या बंदुका पाहिल्या ना तू ... अगदी खऱ्या वाटतात. खेळण्यातल्या बंदुका घेऊन आलेले... त्यांना फक्त घाबरवायचे होते ... तिथे असलेल्या लोकांनी सांगितले कि ते तिघे होते. पण मला वाटते ते ४ किंवा ५ जण असावेत. " ,
" हे तू कसे सांगू शकतोस ... " अभिने विचारले.
" बघ ... आपण त्या पाईपमध्ये गेलो होतो ना तेव्हा मी पाहिले...... तो पाईप गॅस कटर ने कापला होता. चोरांनी बँकमध्ये शिरताना फक्त बंदुका नेल्या होत्या. ते बँक कर्मचारी.... त्यांच्या स्टेटमेंट मध्ये सुद्धा तेच आहे. चोरांकडे पिशवी , बॅग असे काहीच नव्हते. कोणीतरी तो पाईप गॅस कटरने मागून कापला. गरजेपुरती त्या भिंतीत होल बनवला. तो मिकीमाऊस चा मास्क घातलेला सर्वात आधी लॉकर रूममध्ये गेलेला ना ... त्याने तो कपाट सरकवले असणार. तोच त्या तिघांमध्ये जरा अंगाने धष्ट्पुष्ट होता असे स्टेटमेंट मध्ये आहे. आपण सुद्धा कपाट सरकवले ना .... किती हलके होते ते ... त्याने एकट्याने आरामात सरकवले असेल ते . बाकी ते लॉकर त्यांनी कसे फोडले ते त्यांनाच माहित. पण पलीकडून आलेल्या व्यक्तीनेच .... बॅग वगैरे आणल्या असणार हे नक्की.... " ,
" छानच रे ... !!! माझ्याहून जास्त तूच माहिती गोळा केलीस.. तरी हि .... " अभि बोलता बोलता थांबला.
" तुझ्या म्हणण्यानुसार .... त्यांनी मागून येऊन चोरी केली. मान्य आहे, तसेच झाले असेल. चोरी केली . बॅगा भरून पलीकडे गेले. सर्व ठीक.... मग त्यांनी हलवलेलं कपाट जागच्या जागी कसे लावले. ",
" मला माहित होते कि हा प्रश्न येणार .... मलाही आलेला हा प्रश्न. म्हणून मी मुद्दाम ते कपाट पुन्हा निरखून बघितले. त्या कपाटाच्या मागे २ मोठी काळी वर्तुळे दिसली मला. साधारण आपल्या हाताच्या पंजापेक्षा थोडी मोठी... power magnet माहित आहे ना .... ते जर एखाद्या धातूवर जास्त वेळ लावून ठेवले कि असे होते. ते चुंबक इलेक्ट्रिकवर चालते म्हणून असे होते. त्यांनी तेच केले. चोरी करून पलीकडे गेले, हे चुंबक लावून सर्वांनी मिळून सरकवले मागूनच. इलेकट्रीसिटी कुठून आणली त्यांनी माहित नाही . त्याशिवाय , एक गोष्ट विसरलो आपण. त्याच कपाटातील जास्तीत जास्त लॉकर त्यांनी रिकामे केले आहेत, आधीच हलके कपाट , त्यातून सामान काढल्यावर अजून हलके झाले. ४ जणांना काहीच अडचण आली नसेल ते सरकवताना. ते झाल्यावर भिंत पुन्हा मागूनच लावली त्यांनी. भिंत तोडणारा हुशार , विटा काढल्या त्याने .... तोडल्या नाहीत... लॉकर रूममध्ये माती पडली असेल तीही साफ करून घेऊन गेले... आपल्याला कुठे दिसली माती तिथे.... " महेशने बोलणे संपवले.
अभिला एकंदरीत काय घडलं असेल त्याचा अंदाज आला. पुढे काही बोलणार इतक्यात कॉल आला. बँकेतून मॅनेजरने कॉल केलेला, " सर ... ब्लॉक केलेल्या क्रेडिट कार्ड पैकी एकाचा वापर नुकताच एका मॉल मध्ये झाला आहे... तुम्हाला address पाठवला आहे मी.. " ,
" very good ... मला वाटलंच होते असे होणार... मी निघतो लगेचच ... त्यांना सांगा कि त्या व्यक्तीला अडवून ठेवा.. "
अभि लगेचच निघाला. १० मिनिटात दिलेल्या पत्त्यावर पोहोचला. एका तरुणाला पकडून ठेवले होते. इन्स्पेक्टर अभिला बघून तो आधीच रडू लागला.
" सर ... मी काही नाही केले ... ",
" रडतोस का मग ... " अभि रागात होता.
" मी फक्त .... ",
" काय फक्त ... चोरी केलीस ना बँकमध्ये... तुझे बाकीचे साथीदार कुठे आहेत ... सांग लवकर ... " तो मुलगा आणखी रडू लागला.
" मी नाही केली चोरी... खरं सांगतो आहे... मी कॉलेजला जाणारा स्टुडंट आहे... " ,
" मग हे कार्ड तुझ्याकडे कसे आले... बोल लवकर... " ,
" मला ते फुटपाथवर पडलेले मिळाले.. खरच सर .... मी नाही केली चोरी... " ,
" प्रत्येक आरोपी असाच बोलतो... बोल बाकीचे कुठे आहेत.... " अभि ओरडत होता.
" देवा शप्पत खरे सांगतो आहे... मला ते फुटपाथ वर पडलेले दिसले... फुकटची शॉपिंग करायला आलो होतो तर यांनी पकडून ठेवले. सर .... मी नाही चोरी केली... " त्याला बघून तरी तो चोर असेल असे वाटत नव्हते. पोलिसाची नजर.
" याला घेऊन चला पोलीस स्टेशन मध्ये... " अभि बोलला. गाडीत बसत होताच तर त्याला पुन्हा कॉल आला.
" अभिषेक सर .... आणखी एका शॉप मध्ये एक कार्ड use झाले आहे, तुम्हाला पत्ता पाठवला आहे मी... " अभिने ३ जणांना सोबत घेऊन बाकींना त्या मुलाला घेऊन पोलीस स्टेशनला पाठवले. तडक तो त्या दुकानात पोहोचला. एका मुलीने ते कार्ड वापरले होते. तिला पकडल्यावर तेच रडगाणे. " मी चोरी केली नाही. कार्ड पडलेले मिळाले. " तिलाही अटक करून आणले तरी अभिला तीही चोर नसावी असेच वाटत होते. त्या दोघांची कसून चौकशी करण्यात आली. काही मिळाले नाही. त्या दोघांचाही crime background नव्हता. दिवस त्यातच गेला.
पुढल्या दिवशी , अगदी सकाळीच आणखी एक कार्ड track केले गेले. धावपळ पुन्हा.... त्या दिवसात ४ ठिकाणी कार्ड वापरले गेले. धावपळ करत कार्ड वापरण्याला अटक करत होते. अभिला वैताग आला. दिवसातला चौथा कार्ड वापरणारा एक वयस्क व्यक्ती होता. एका ice cream shop मध्ये त्याने कार्ड वापरायचा प्रयत्न केला होता. एकंदरीत तो सहावा व्यक्ती होता कि ज्याला ते कार्ड पडलेले मिळाले होते. काय गडबड आहे नक्की... कळतच नाही. अभिच्या मनात काही आले.
" एक काम करू ... तुम्हाला ते कार्ड कुठे सापडले तिथे घेऊन चला मला... ते तरी आहे ना लक्षात... " तो त्यांना एका बागेत घेऊन गेला.
" खरं सांगतो साहेब.... मला इथेच सापडले ते ... मी बेरोजगार आहे, या वयात कोणी नोकरी पण देत नाही. कार्ड दिसलं तर ice-cream खाण्याचा मोह झाला. खिशात पैसे नाहीत..... हेच कार्ड वापरू आणि नंतर इथेच आणून ठेवणार होतो कार्ड ..... खरच साहेब ... मला ते इथेच पडलेले दिसले म्हणून उचलेले... कोणा कडून चोरले नाही. " तो रडत होता.
" ठीक आहे ... रडू नका .... मी बघतो काय ते .. " अभि त्याच्या टीम कडे वळला.
" असे कार्ड कुठे मिळतात का ते बघूया .... या बागेत तर शोधूच पण आसपास च्या परिसरात सुद्धा शोधू.... पाऊण तासाने पुन्हा इथेच भेटू.... निघा पटपट ... " सर्व पांगले. पाऊण तासाने सर्व तिथेच जमले आणि पोलीस स्टेशनला निघाले.
संध्याकाळ झालेली. अभि बाहेरच उभा होता. विचार करत. महेशने त्याला बघितलं आणि त्याच्या जवळ आला.
" काय रे .... एवढा कसला विचार करतो आहेस. " ,
" अजून कसला विचार करणार ..... एव्हडे मोठे काम करून ठेवले आहे त्यांनी.. तेच सुरु आहे डोक्यात... " ,
" बर... त्या ६ जणांना पकडलेस .... कोणी बोलले का काही... " ,
" त्यापैकी कोणीच चोरी केलेली नाही... " ,
" तुला कसे माहित.... खरे चोर सापडले का मग ... " महेशने विचारलं.
" आम्ही शोध घेतला तर त्या परिसरात आणखी ३ कार्ड मिळाली. हा योगायोग नक्कीच नाही. कोणालाही सहज दिसतील अश्या ठिकाणी चोरलेली क्रेडिट कार्ड टाकून दिलेली किंवा ठेवलेली. सध्या बेरोजगारी किती आहे माहित आहे ना तुला... या अश्या " easy money " सारखं काही मिळालं तर कोणीही स्वतःचा फायदा करून घेणार.. या ६ जणांनी तेच केले... पुढेही अश्या केस येतील... असे चोरी केलेले कार्ड वापरणारे..... " ,
" काय बोलायचे हे नक्की तुला ... चोरांनी हे मुद्दाम ..... " ,
" मघापासून तेच तर सुरु आहे डोकयात माझ्या.... सगळा क्रम माझ्या लक्षात आला. चोर बँकेत शिरले ते सकाळी ९ वाजता.. तू बोलल्याप्रमाणे त्यावेळेस रात्रीचा गार्ड कपडे बदलत असतो. ९: १५ ला मला कॉल आला. बँकेत cctv आणि ते लोखंडी सरकते दरवाजे गार्डच्या केबिन मधून ऑपरेट होतात. सर्वात आधी तेच बंद केले चोरांनी. पण बँकेत अजून एक सिस्टिम आहे. अलार्म सिस्टिम !! ती ऑटोमॅटिक आहे. बँक बंद होते ती संध्याकाळी ६ वाजता. बँकेतील कर्मचारी निघून गेले कि आत असलेला गार्ड दरवाजे बंद करतो , त्याच वेळेस ती सिस्टीम आपोपाप सुरु होते.कोणी जबरदस्ती बँकेत घुसण्याचा प्रयन्त केला तर अलार्म वाजायला लागतो आणि ती लिफ्ट बंद होऊन जाते , कॅश असलेली पहिल्या मजल्यावरची तिजोरी हि एका बंद दरवाजा मागे safe राहते. हि सिस्टिम सकाळी जेव्हा दरवाजे पुन्हा उघडतात तेव्हा आपोपाप बंद होते. चोरांनी दरवाजे बंदच होऊ दिले नाहीत. शिवाय चोरी जर मागून करायची होती तर रात्रीची होऊ शकली असती .... अगदी आरामात.... कोणाला कळले असते.. ते सकाळी आले. त्या अलार्म सिस्टिमची सुद्धा माहित त्यांना.. " अभि बोलत होता. महेश ऐकत होता.
" सर्व माहिती काढून चोरी केली. त्यांना हेही माहिती कि लॉकर तोडताना आवाज झाला तरी तो वर जाणार नाही. कारण हि रूमच बंदिस्त आहे. इथे कोणीच गार्ड नसतो कि इथे कसलाच दरवाजा नाही. कुठल्या बाजूने पळायचे याचे प्लँनिंग.... बँकेत कॅश असते , ती बहुदा सिरीयल नंबर मध्ये असते... त्यावरूनही आपण त्यांचा माग काढू शकतो , याची जाणीव चोरांना... त्यामुळे त्या कॅशजवळ फिरकले हि नाहीत. त्यापेक्षा लॉकर फोडले. तुला ते केस मिळाले ना तिथे, त्यांचा DNA रिपोर्ट काढून , आपल्याकडे असलेल्या डेटाशी गेले २ दिवस तू जुळवत बसलास ... एक सांग .... भिंत तोडताना खाली पडलेली माती वगैरे त्यांनी साफ करून नेली... कुठेच सापडली नाही माती आपल्याला.... बरोबर ना ... even तो कसला केमिकल स्प्रे मारून त्यांनी असले - नसलेले फिंगर प्रिंट्स सुद्धा साफ केले... मग हे केस मागे कसे राहिले... " अभिच्या या प्रश्नावर महेशला काही बोलायला सुचेना...
" हे क्रेडिट कार्डचे प्रकरण ... २ दिवस नुसता पळतो आहे... का ... तर वाटले होते त्यापैकी कोणीतरी याचा वापर केलाच तर आपल्याला कळेल... इथेही चुकलो आपण... चोरी करणारे कितीही असले ना ... तरी त्यामागे एकच व्यक्तीचे डोके असते... त्याने आपल्याला आपल्याच युक्त्यांमध्ये गुंतवून ठेवले... " ,
" कसे काय ... " महेश खूप वेळाने बोलला ...
" म्हणजे या रिपोर्ट चा काहीच उपयोग नाही का ... " ,
" नाही.... बघ .... प्रत्यक्ष चोरी खाली होत होती. आपण ते वर असलेल्या चोराकडे लक्ष ठेवून होतो... तेही फक्त टाईमपास करत होते. दिवसभर आपल्याला बाहेर ठेवून ... बाँम्ब असल्याचे खोटे बोलून .... त्यांचे काम झाले तेव्हा निघून गेले. त्यांनी चोरी केलेले क्रेडिट कार्ड मुद्दाम सर्वत्र फेकून दिले आहेत... ज्याला कोणाला कार्ड मिळते , त्यालाच आपण पकडायला जातो आहोत ना... तुझी टीम , तू .... २ दिवस त्या रिपोर्टशी कोणचे रिपोर्ट जुळतात का त्यात गुंतला आहात..... त्या समुद्रकिनारी मिळालेल्या बोटी... ते अर्धवट जळलेले त्याचे कपडे... मुद्दाम तिथे सोडून गेले. कपडे तिथे जाळायची काय गरज... दुसरीकडे दूर कुठेही चालले असते ना ... तुलाही अडकवून ठेवले त्याने. खोट्या बंदुका .... चोरी करताना असे कोण करते ... खरी बंदूक असती तर त्यावरुन एक वेळ कुठून खरेदी केली , कोणी खरेदी केली .... ते समजू शकले असते. ज्याने हा प्लॅन बनवला ना .. त्याला पोलीस कसा तपास करतात त्याची उत्तम जाणीव आहे. गुन्हेगार कितीही हुशार असला ना तरी काही ना काही मागे राहतेच..... नेहमीच मागे ठेवून जातो गुन्हेगार .... त्यावरून तर आपण आरोपी पर्यंत पोहोचतो ना ... पण हा .... perfect plan एकदम ..... काहीच चूक नाही .... just perfect plan.... " अभिचे बोलणे संपले.
" मग पकडायचे कसे त्याला ..... प्लॅन करणारा भारीच दिसतो... " महेश बोलला.
" भारी नाही.... mastermind !!! अश्या mastermind ला प्रत्यक्षात भेटायला आवडेल मला... " अभि बोलला.
" भेटून काय बोलशील त्याला ... " महेशने हसत विचारलं. अभिने महेश कडे पाहिलं ,
" त्याला बोलीन ..... nice to see you !!! "
========================= क्रमश : =========================
अतिशय उत्कंठा वाढवणारी कथा। इंस्पेकटर अभिजित आणि महेश यांच्या एका हुन एक सरस कथा।
ReplyDelete